เป็นเวลาเกือบสองทุ่มในตอนที่คีธกลับมาถึงห้องพักของตนเองในโรงแรมเดอ มาเรียน่า และที่นั่นเขาก็เห็นแมทธิวซึ่งพักอยู่ภายในชั้นเดียวกันกำลังนั่งทำงานและรอคอยเขาไปด้วยอยู่ภายในห้องรับแขก
“แมท...ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”
คีธเอ่ยขึ้นเมื่อเขาพบหน้าผู้ช่วยคนสนิทของตนเอง
แมทธิวเลิกคิ้วสูง มองอีกฝ่ายเป็นเชิงถาม “อะไรเหรอครับ”
คีธนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มภายในห้องพักของเขาเอง ชายหนุ่มมองผู้ช่วยของตนเองด้วยสายตาคมกริบ ดูเหมือนว่าแมทธิวจะเห็นรอยคุกรุ่นของอารมณ์อยู่ในดวงตาคู่นั้น
“นายไปบอกพวกพีระนันท์ทีว่าฉันจะไม่จัดงานแต่งงานอะไรทั้งสิ้น”
“...ทำไมครับ” ได้ยินคำตอบของคีธแล้วชายหนุ่มก็เบิกตากว้าง ไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายเอาเสียเลย
คีธกลับส่งยิ้มเย็นๆ ให้กับผู้ช่วยของตนเอง “ทีพวกนั้นยังแอบเปลี่ยนข้อตกลงของฉันได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน”
คำตอบราวกับคนเอาแต่ใจตนเองนั้นทำให้แมทธิวได้แต่อึ้ง พูดไม่ออก อันที่จริงเขาคิดว
