ตอนที่38
1066 คำ
แต่...ฟังคำตอบของการะบุหนิงแล้ว ชั่วครู่หนึ่งเขาอดเห็นใจหล่อนไม่ได้ สายตาที่ใช้มองหญิงสาวจึงมีแววอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด ทว่าก็เป็นเพียงครู่เดียวเท่านั้น เพราะเมื่อคิดถึงว่าถึงอย่างไรตนเองก็ไม่คิดจะร่วมชีวิตหรือรักหล่อนอยู่แล้ว การได้ตัวหล่อนมาคือหนึ่งในแผนการของเขาเท่านั้น
ถึงจะรู้สึกเห็นใจในสถานภาพของหล่อนในยามนี้ก็ไม่ช่วยอะไร ไม่ทำให้เขาเปลี่ยนใจล้มแผนการตนเองได้ แต่...เขาก็พอจะเข้าใจความ
รู้สึกเจ็บปวดเหล่านั้นของหล่อนพอสมควรเช่นกัน!
“พูดได้ดี...ตกลงฉันจะยอมรับเธอดอกแก้ว”
ชายหนุ่มคิดใคร่ครวญแล้วจึงบอกแก่หล่อนในที่สุด การะบุหนิงไม่แม้แต่จะเปลี่ยนสีหน้า ขณะที่บอกแก่เขาว่า
“ขอบคุณค่ะ”
“อย่าเพิ่งดีใจไป...” คีธขัด แม้จะรู้ดีว่าหล่อนไม่ได้แสดงท่าทีดีใจดังที่ปากเขาพูดสักนิดก็ตาม “ฉันมีข้อแม้สำหรับเราเพิ่มขึ้นมาอีกข้อ”
“คะ?”
หล่อนมองอย่างสงสัย...ข้อเสนออะไรกัน?
“ถ้าเธอตกลง” ชายหนุ่มเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง “นับจากนี้เธอจะเป็นคนของฉัน อย่างน้อยคนอย่างคีธ แมคไกวร์ก็ดูแลคนของตัวเองดีเสมอ”
“ข้อแม้อะไรคะ”
“หนึ่งปีนับจากนี้...อิสรภาพของเธอคือของฉัน ต่อไปฉันคือเจ้าชีวิตของเธอ”
“ฉัน...”
ได้ยินอย่างนั้น การะบุหนิงถึงกับพูดไม่ออก ชั่วอึดใจหนึ่งหล่อนครุ่นคิดถึงอิสรภาพที่นึกว่าจะได้จากการหลุดพ้นจากบ้านพีระนันท์นั้น แท้จริงแล้วไม่มีอยู่จริง เพราะถ้าหล่อนตอบรับข้อเสนอของเขานั้น ก็เหมือนหล่อนเป้นนกที่โผบินเข้าสู่กรงขังแห่งใหม่เท่านั้น
เห็นสีหน้าลังเลของหญิงสาวแล้ว คีธจึงกระตุ้นหล่อนให้รีบตัดสินใจ “เป็นไง รับได้หรือเปล่า ถ้ารับไม่ได้ก็ให้บอกมาเดี๋ยวนี้เลย”
“ถ้าฉันไม่ตกลงล่ะคะ”
หล่อนถาม เผื่อชายหนุ่มจะมีทางเลือกอื่นให้แก่หล่อนบ้าง
“บ้านพีระนันท์จะถูกยึด...นี่เป็นข้อตกลงเพิ่มเติมที่ฉันคิดว่าฉันสมควรได้รับ เพื่อตอบแทนกับความเจ้าเล่ห์ของพวกพีระนันท์ เอาล่ะตัดสินใจได้หรือยังว่าจะตอบตกลงหรือเปล่า”
ตอนท้ายน้ำเสียงของคีธชักมีเค้ารำคาญใจ ทำให้การะบุหนิงตัดสินใจได้ในที่สุด
อย่างน้อยไร้อิสรภาพตามใจตนเองหนึ่งปี...ก็ยังดีกว่ายี่สิบปี สามสิบปี หรือนับจากนี้ชั่วชีวิตในรั้วบ้านพีระนันท์
“ดิฉัน...ไม่เปลี่ยนใจ” หล่อนตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แล้วจึงถามถึงกำหนดการต่อไป...เส้นตายของการย้ายกรงขังใหม่ของหล่อน “แล้วงานแต่งงานของเราจะจัดขึ้นเมื่อไหร่คะ”
“หืม? เธออย่างแต่งเร็วขนาดนั้นเชียวหรือดอกแก้ว”
คีธถามเป็นเชิงหยอกเย้า แต่เมื่อเห็นการะบุหนิงไม่ตอบชายหนุ่มจึงพูดต่อไปเสียเองว่า
“งั้นอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าเป็นยังไงล่ะ หวังว่าจะเร็วถูกใจเธอนะ” เขาถาม มองหล่อนยิ้มๆ แต่สำหรับการะบุหนิง แค่รู้กำหนดเวลาก็พอ ช้าเร็วไม่ต่างกันในความรู้สึกของหล่อน
“ขอบคุณมากค่ะมิสเตอร์แมคไกวร์ คุณใจดีเหลือเกิน” ทว่าอย่างไร
...หล่อนก็อดไม่ได้ที่จะประชดความรวดเร็วของอีกฝ่ายอยู่ดี
คราวนี้คีธยิ้มพราย ส่งผลให้ดวงหน้าหล่อเหลาดูอ่อนโยนหลอกตาผู้คนให้ดูราวกับว่าเขานั้นคล้ายเทพบุตรผู้แสนใจดี เมื่อเห็นว่าการะบุหนิงก็มีอารมณ์อื่นๆ บ้างนอกจากนิ่งเฉยเพียงอย่างเดียว
“อย่าเพิ่งคิดแบบนั้นเลย...บางทีอยู่กันไปเธออาจจะเปลี่ยนคำพูดก็ได้นะ”
เขาเอ่ยเย้า...ทว่าเป็นคำเย้าที่ถือว่าเป็นความจริงที่สุดที่เขาอยากจะเอ่ยเตือนหล่อนด้วยใจจริง!
การะบุหนิงออกจากห้องนี้ไปทันทีที่เจรจาตกลงทุกอย่างกันเรียบร้อย พอคล้อยหลังหล่อนไปพร้อมกับที่บานประตูห้องรับแขกปิดสนิท แมทธิวผู้ซึ่งดำรงตนเป็นเพียงเงาก็เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เจ้านายของตนเอง เขามองสีหน้าผ่อนคลายและรอยยิ้มที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนใบหน้าของคีธด้วยสายตาหนักใจ
“คุณคิดดีแล้วเหรอครับที่ยอมเปลี่ยนตัวจากกาสะลองเป็นการะบุหนิง” แมทธิวถามออกไป นั่นทำให้คีธเลื่อนสายตาจากบานประตูใหญ่มาจับจ้องคนสนิทของตนเอง แล้วจึงตอบคำถามนั้นของแมทธิว
อย่างรวดเร็วไม่เสียเวลาคิดไตร่ตรอง
“คิดดีแล้วสิแมท”
“แต่...”
“ฉันมาคิดอีกทีน่ะ...ว่าการเลือกการะบุหนิงอาจจะสะใจกว่าเยอะ” คีธเอ่ยขัดขึ้น พร้อมกับให้เหตุผลที่เขายอมเปลี่ยนใจจากกาสะลองมาเป็นการะบุหนิงแทน “...และนั่นอาจทำให้พวกภัทรอนันต์กระอักตายได้ หึๆ” ตอนท้ายคีธ แมคไกวร์หัวเราะในลำคอด้วยน้ำเสียงที่ไม่น่าฟัง นั่นทำให้แมทธิวอดไม่ได้จะแย้งอีกครั้ง
“แต่ว่า...”
ทว่าเพียงแค่เอ่ยปากพูดอยู่สองคำเท่านั้น คีธที่ตวัดตามองดูเขาอยู่ก็พูดแทรกขึ้นมาทันที ถึงอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เลือกการะบุหนิง
“อีกอย่างนะ ฉันว่าคนอย่างการะบุหนิงนี่น่าค้นหาออก เรียบๆ เงียบๆ แต่ใจเด็ดไม่เบา”
“ผมเกรงว่าบางทีเธออาจจะควบคุมได้ยาก” แมทธิวแย้ง เพราะพอดูออกว่าการะบุหนิงไม่ได้หัวอ่อนควบคุมง่ายเลย ทว่าดูเหมือนเวลานี้
คีธจะถูกใจหญิงสาวไม่เบา จึงหาข้อโต้แย้งกับเขาได้ตลอดเวลา
“ยิ่งยากยิ่งท้าทายน่า”
อีกครั้งที่แมทธิวนึกอยากจะแย้ง ทว่าคีธรู้เท่านั้น นายใหญ่แห่ง
ฟีนิกส์จึงดักคอลูกน้องของตนเอง
“ฉันไม่เปลี่ยนใจแน่ๆ อีกสองอาทิตย์งานแต่งงานของฉันต้องเรียบร้อยเข้าใจหรือเปล่าแมท นายได้ยินชัดแล้วนี่ว่าเจ้าสาวของฉันใจร้อน” เขาสั่งสำทับ ทั้งที่ตลอดเวลาของการเจรจานั้นแมทธิวได้ยินชัดเจนอยู่แล้ว
ถึงกระนั้นแมทธิวก็อดไม่ได้ที่จะต้องพูดอยู่ดี
“ผมคิดว่าคุณควรจะคิดให้ดีๆ นะครับ วิธีประชดไม่ได้ทำให้อะไรๆ ดีขึ้น”
“ไม่หรอกแมท วิธีนี้แหละสะใจที่สุด! คีรีควรจะได้รู้รสชาติของการถูกหักหลังซะบ้างว่ามันเป็นยังไง เลิกเห็นใจคนพวกนั้นได้แล้ว จัดการตามที่ฉันสั่งก็พอแล้ว” คีธย้ำเสียงหนัก ทำให้แมทธิวไม่มีข้อโต้แย้งอีกต่อไป
- ผู้เขียน
