“พอเถอะค่ะ หยุดเล่าได้แล้วค่ะ ฉันไม่อยากฟังต่อ” แค่นี้เธอก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
ธาวิตลอบยิ้ม สังเกตว่าใบหน้าหวานสวยของคนตรงหน้าเห่อแดงไปจนถึงลำคอ “ก็คุณอยากฟังอย่างละเอียด ผมก็เลยเล่าให้ฟังละเอียดตามใจคุณ ผมทำอะไรผิดเหรอ” คนตัวโตไหวไหล่เห็นแก้มเห่อแดงของเมียเขารู้ว่าเธอเขิน ก็แสร้งยียวน แถมด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มยืนให้ไปอีกรอบ
“ยิ้มอะไรคะ” เธอกำลังเขินแต่ดูเขาสิ ส่งแววตารื้อฟื้นบางอย่าง ชิ
“เปล่า” ธาวิตไหวไหล่ นึกขำกับท่าทางของเมีย แต่ไม่อยากต่อความเกรงทำอีกฝ่ายงาน
อลินส่งสายตาค้อน ไอ้คำว่าเปล่านี่มันมักจะมีอะไรทุกที เขาเล่าเฉลยให้ฟังว่าใครคือคนร้ายที่วางยาเธอในงานเลี้ยงคืนนั้นก็จริง แต่ทำให้ตอนนี้อลินรู้สึกว่าแม้จะสวมเสื้อผ้าอยู่ แต่กลับเหมือนกำลังเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าเขา ก็อีตาบ้านี่ดันเล่าฉากเลิฟซีนร้อนแรงระหว่างเธอกับเขาให้ฟังมากมาย ละเอียดยิบ ทั้งที่เธอก็จำมันได้แล้ว ไม่รู้จะ
