เฉิงเจ๋อหยวนมองไปที่กล้องวงจรปิด เขาให้คนติดกล้องไว้ทั่วบ้านรวมทั้งออดด้วย เพื่อความปลอดภัยของทิพย์ธารา
" ข้อมูลวันนั้นหายไปได้ยังไงกล้องก็ไม่ได้เสียนี่"
" ผมก็ไม่รู้ครับว่าหายไปได้ยังไง เหมือนมีคนจงใจลบมัน"
" จงใจลบ "
" ใช่ครับ คืนก่อนมีช่วงนึงที่ระบบกล้องถูกปิด ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม"
" คุณผู้ชายอยากดูไปทำไมค่ะมันผ่านมาตั้งหลายวันแล้ว อะไรที่ผ่านไปแล้วก็เหมือนกับสายน้ำที่ไหลไปไม่มีวันไหลกลับ เอาเถอะค่ะอย่างน้อยคุณก็จะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เจียเหว่ยไปเอาสิ่งที่คุณผู้ชายอยากดูมา"
เฉิงเจ๋อหยวนมองดูภาพที่ปรากฎด้วยใจที่เจ็บแปลบ ทิพย์ธาราพูดถูกว่าเธอไม่ได้ทำอะไรแต่เป็นไห่ลู่ลู่ที่ทำตัวเอง เธอทำตัวเองไม่พอยังฉุดกระชากลากทิพย์ธาราครูดไปกับพื้น ก่อนจะปล่อยมือแล้วตัวเองค่อยๆกลิ้งลงบันไดมา
" วันนั้นที่เกิดเรื่องพวกฉันเชื่อใจคุณผู้หญิงว่าไม่มีทางผลักคุณหนูไห่ เธอไม่สมบูร
