อย่าหลอกกันเลย
1079 คำ
ตอนที่ 11
ระหว่างที่นั่งรถกลับบ้าน อลิสาก็เลยต้องรีบเคลียร์เรื่องนี้กับฌาวีร์
“ฉันว่าเรื่องของเรามันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะคะ”
“ฉันอีกละ พูดให้มันติดปากสิ เดี๋ยวก็เผลอหลุดอีกหรอก” อลิสาเผลอหลุดไปรอบหนึ่งช่วงที่คุยกันอยู่ที่บ้านของฌาวีร์
“ค่ะ ริสาว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้ว ค่ะ พี่ วีร์” เธอพูดด้วยความเคอะเขินและไม่ชินปาก
“ใหญ่ตรงไหนกัน...ที่รัก ก็ริสาเป็นแฟนพี่แล้วนี่น่า ไปฝึกงานเป็นเลขาฯ..พี่ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่น่า” ฌาวีร์แกล้งพูดออกมาซึ่งใจจริงเขาก็อยากพูดกับเธอแบบนี้อยู่แล้ว
“ถ้าพี่วีร์ยังไม่หยุดเล่น ริสาจะไม่คุยด้วยแล้วนะคะ” หญิงสาวยื่นคำขาด
“โอเคร ๆ จ้ะ”
“ความจริงเราก็ตกลงกันแล้วนี่คะ ว่าริสาจะช่วยพี่วีร์แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว”
“งั้นเอางี้มั้ยจ้ะ..พี่จะจ้างริสาให้เป็นแฟนพี่ต่อ..ตกลงมั้ย” ฌาวีร์ยื่นข้อเสนอใหม่
“ไม่เอาค่ะ คุณแม่พี่กับคุณปู่เขาออกจะดีกับริสา ริสาหลอกพวกท่านไม่ลงหรอกค่ะ” ฌาวีร์เริ่มหน้าเสีย เมื่อได้ยินคำนี้ เพราะเขาเองก็มีส่วนผิดพลาดที่สร้างปมเรื่องนี้ขึ้นมา
“ช่วยพี่อีกหน่อยเถอะนะ..ริสา ไหน ๆ ก็ช่วยมาขนาดนี้แล้ว จะมาทิ้งกลางคันแบบนี้ได้ไง” เขารีบอ้อนเธอ
“แต่พี่วีร์จะให้ริสาไปบ้านพี่ทุกวัน มันคงไม่ได้หรอกนะคะ”
“ริสาไม่เห็นรึไง...คุณปู่กับคุณแม่ของพี่ ท่านเอ็นดูริสาจะตายไป ริสาอย่าเพิ่งทำให้ท่านผิดหวังสิครับ” ฌาวีร์ทำเสียงออดอ้อนเพื่อขอร้องเธอ
“ก็นั่นแหละค่ะ ที่ริสารู้สึกผิด”
“ริสา..อย่าคิดแบบนั้นสิครับ” อลิสาตัดสินใจเงียบและไม่พูดต่อ ฌาวีร์ถอนหายใจแล้วพูดกับเธอ ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าซอยมา
“ริสา...ไม่ต้องไปทานข้าวที่บ้านพี่ทุกวันก็ได้ครับ”
“แล้วริสาต้องทำอะไรบ้างคะ”
“ก็ช่วงเย็นหลังจากที่พี่เลิกงานแล้วริสาก็แค่วิดีโอคลอหาพี่ หรือไม่ริสาก็วิดีโอคลอหาพี่อีกสักรอบช่วงหลังมื้ออาหารเย็นไปแล้ว เพื่อให้คุณแม่กับคุณปู่ของพี่ท่านเชื่อว่าเราเป็นแฟนกันจริง ๆ ไง แค่นี้เองทำได้มั้ย” ฌาวีร์รีบพูด
“อันที่จริงริสาว่าแค่นี้..คุณปู่กับคุณแม่ของพี่เค้าก็เชื่อแล้วมั่ง แล้วอีกอย่างช่วงนี้พี่วีร์ก็พยายามหาแฟนตัวจริงให้ได้สิคะ..มันจะไปยากอะไร จากนั้นพี่ก็ไปบอกพวกท่านก็ได้นี่ ว่าเราสองคนน่ะ..เลิกกันแล้ว” อลิสาอธิบายและวางรูปแบบเป็นฉาก ๆ แต่ฌาวีร์รู้สึกไม่โอเค เพราะเขาเองไม่ได้ต้องการแค่เป็นแฟนหลอก ๆ แต่ต้องการให้เธอมาเป็นแฟนจริง ๆ ต่างหากซึ่งเรื่องนี้คุณปู่ของเขารู้ดี เพราะฌาวีร์ได้บอกความจริงไปหมดแล้ว
“ริสาช่วยพี่ก่อนได้มั้ย”
“แล้วพี่วีร์จะให้ริสาโกหกไปอย่างนี้เรื่อย ๆ เหรอคะ ริสาคงทำไม่ได้หรอกนะ” ฌาวีร์ถอนหายใจ
“ก็ตอนนี้พี่ยังไม่อยากมีใครนี่ครับ ริสาช่วยพี่ก่อนเถอะนะ”
“ริสาลำบากใจค่ะ ริสาขอไม่ทำ” หญิงสาวพูดตัดบท ก่อนจะลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าไปภายในบ้าน ฌาวีร์ลงรถแล้วก็รีบตามเธอไป
แต่ถูกศศิธรผู้เป็นมารดาเข้ามาขวางเอาไว้เสียก่อน เพราะดูเหมือนบุตรสาวของเธอสีหน้าไม่ค่อยจะดีนัก ศศิธรเดาว่าทั้งคู่จะต้องมีเรื่องทะเลาะกันมา
“คุณฌาวีร์ มีเรื่องอะไรกันมาเหรอคะ” ศศิธรรีบถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“สวัสดีครับคุณแม่” ฌาวีร์ยกมือไหว้มารดาของอลิสา ก่อนจะนั่งลงและเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง ศศิธรไม่เชื่อว่าฌาวีร์จะแค่จ้างลูกสาวเธอเพื่อให้ไปหลอกกับมารดาของเขา เพราะถ้าเป็นแบบนั้น ฌาวีร์สามารถจ้างใครก็ได้ไม่จำเป็นต้องลูกสาวเธอ จึงเคล้นถามชายหนุ่มอีกครั้ง จนฌาวีร์ยอมพูดความจริงกับศศิธร
“ทำไมคุณฌาวีร์ถึงไม่บอกกับริสาไปตรง ๆ ละคะ ว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับลูกสาวแม่ แทนที่จะใช้วิธีมาให้ริสาโกหกอยู่แบบนี้” ศศิธรเองก็ไม่เข้าใจวิธีการของฌาวีร์จึงได้แต่ถาม
“ผมก็อยากจะพูดแบบนั้นกับริสานะครับ...คุณแม่ แต่ว่าตอนนั้นผมยังไม่รู้ที่จะใช้วิธีไหนเพื่อเข้าหาเธอ ก็เลยยื่นข้อเสนอไปแบบนั้น แล้วอีกอย่างตอนแรกผมก็ตั้งใจอย่างนั้นจริง ๆ ที่จะให้ริสาช่วยหลอกคุณแม่ผมเรื่องที่คุณแม่ผมจะให้ไปคบกับผู้หญิงคนนั้น” ฌาวีร์อธิบายเรื่องราวที่ซับซ้อนของตัวเอง
“ถ้าคุณฌาวีร์ มีคนที่คุณแม่เลือกเอาไว้ให้แล้ว คุณแม่ของคุณฌาวีร์จะยอมรับริสาเหรอคะ” ศศิธรถามขึ้นเพราะเป็นห่วงบุตรสาวถ้าหากว่าริสาเกิดรักฌาวีร์ขึ้นมาจริง ๆ
“ยอมรับสิครับ...เพราะถ้าผมทำให้ท่านเห็นว่าผมรักริสาจริง ๆ ท่านก็ต้องยอมรับริสาอยู่แล้ว เพียงแต่ตอนนี้ท่านเห็นว่าผมยังไม่มีใคร ก็เลยแนะนำผู้หญิงคนนั้นให้ลองคบดู แต่พอผมอ้างว่ามีแฟนแล้วท่านก็ไม่เชื่อ ผมก็เลยต้องพาริสาไปพบท่านเนี่ยแหละครับ”
“แม่ว่าปัญหาทั้งหมดคุณฌาวีร์นั่นแหละที่จะต้องแก้ไขเอง ไม่มีใครช่วยได้หรอกค่ะ แม่น่ะรู้นิสัยของริสาดี เธอคงไม่อยากโกหกใครนาน ๆ หรอกค่ะ”
“ผมรู้ครับ แต่คุณแม่ช่วยผมพูดกับริสาให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ ให้เธอยอมทำงานต่อ แล้วอีกไม่นานผมจะรีบบอกความจริงกับริสาเอง”
“แม่จะลองพูดให้นะคะ แต่ไม่รับปากว่าริสาจะยอมหรือเปล่านะคะ”
“ขอบคุณครับ คุณแม่”
- ผู้เขียน
