อามาเรียนุ่งเสื้อคลุมอาบน้ำเดินหัวหูเปียกหยดน้ำเกาะพราวทั่วตัวออกมาจากห้องน้ำมาสะกิดคนที่นั่งสับเปลี่ยนช่องเคเบิ้ลทีวีเล่นอย่างไม่มีอะไรทำอยู่
“นี่ๆ มีเสื้อกี่ยืดตัว ยืมหน่อยดิ ไม่ได้เอามาด้วย ไม่อยากใส่ของโรงแรม พอดีแพ้ผ้าไนลอน”
ภัทรถอนหายใจเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ของวันนี้... ดูเธอทำสิว่ามันเหมาะสมไหม... แก้วชรีเป็นเมียเขาแล้วยังรู้จักเขินอายกว่าเธอได้ซ้ำ...
“ยัยนี่ จริงๆ เลย” เขาลุกอย่างหัวเสียมารื้อกางเกงและเสื้อยืดตัวโตออกจากกระเป๋าเดินทางโยนให้เธอจนคนที่ยืนตัวเปียกอยู่รับแทบไม่ทัน
อามาเรียได้เสื้อแล้วก็เดินกลับเข้าห้องน้ำไปสวมชุดเข้าหัวเข้าขาพรวดเดียวแล้วโยนเสื้อคลุมลงตะกร้าย่องมานอนที่เตียงของตัวเองแล้วห่มผ้านอนอย่างสบายใจ โชคดีที่ห้องนี้มีสองเตียงไม่อย่างนั้นเธอคงได้แย่งผ้าห่มกับภัทรแน่
“ยัยแอล” เสียงเรียกดังลั่นห้องนั้นทำให้อามาเรียผุดลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจ... เห็นร่างสูงยื
