“น้ามิยาใจย้าย ใจย้ายกับนิกมาก มากฉุดๆ ใจนิกฉะหยายแย้ว เฉียใจ ใจนิกย้องไห้” เสียงตัดพ้อสะอึกสะอื้นของเดนิสที่มีต่อน้ามิรา หลังจากคนเป็นน้าฉีดวัคซีนสำหรับช่วงวัยสองขวบให้ ใบหน้าเนืองนองไปด้วยน้ำตา ซบไหล่คนเป็นพ่ออย่างคนใจสลาย
ถึงแม้จะไม่ได้เป็นกุมารแพทย์ แต่มิราก็ต้องเป็นคนฉีดยาให้หลานสาวเท่านั้น หากเป็นหมอคนอื่น เดนิสจะร้องไห้ไม่ยอมท่าเดียว ก่อนฉีดยาจะทำหน้านิ่งติดบึ้งตึง ต้องให้คนเป็นพ่ออุ้ม นั่งนิ่งยอมให้ฉีดยา ตอนดึงเข็มออกยังไม่ร้องไห้ รอจนติดพลาสเตอร์ลายการ์ตูนเสร็จถึงจะเปล่งเสียงร้องไห้ โผซบบ่าคนเป็นพ่อ และตัดพ้อ
“งอนน้ามิราไปอีกสามวัน” มารินจงใจพูดเสียงดังให้ลูกสาวได้ยิน ความแสนงอนของเดนิสเป็นที่เลื่องลือ ส่วนการง้อคนงอนก็ไม่ใช่เรื่องยากเช่นกัน แต่ไม่ใช่การบีบน้ำตา เพราะวิธีนี้คนเป็นพ่อใช้สำเร็จแค่คนเดียว
“เดนิสงอนที่น้ามิราฉีดยาให้ แล้วแบบนี้เดนิสจะอยากได้ชุดอุปกรณ์คุณหมอไหมนะ” ม
