“รู้งี้ไปห้องน้ำกับพี่มารินด้วยก็ดี จะซัดให้น่วมเลย” เพลินเป็นเดือดเป็นแค้นแทนพี่มาริน ยิ่งเห็นคู่กรณีของพี่ยิ่งหมั่นไส้ อยากซัดสักหมัดสองหมัด
“แค่พี่มารินคนเดียวก็เละแล้วนะเพลิน” ของขวัญไม่อยากคิดสภาพหากเพลินอยู่ในสถานการณ์ด้วย
“ถ้าเจอพวกเราด้วยพร้อมไปผุดไปเกิดอ่ะ” วารินมั่นใจ หากพวกตนอยู่กับพี่มาริน ผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้แค่สะบักสะบอมเช่นนี้แน่นอน
“ไนล์ต้องจัดการให้พี่นะ พี่เจ็บไปทั้งตัวเลย” อลิสเจ็บระบมไปทั้งตัว แม้เลือดกำเดาจะหยุดไหลแล้วจากการปฐมพยาบาลของพนักงานร้าน แต่ก็ยังมีคราบเลือดให้เห็น
“พี่ไปพูดอะไรกับมาริน” ไนล์แกะมือที่มากอดรัดแขนตัวเองออกอย่างรำคาญ ความน่าสงสาร ความเห็นอกเห็นใจ ที่เคยมีให้ในวันนั้นหายไปจนหมดสิ้น มั่นใจว่าต้องพูดอะไรให้มารินเข้าใจตนผิด
“พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลย ผู้หญิงคนนี้หึงจนหน้ามืดตามัว” อลิสยังคงตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ เรียกร้องความเห็นจากไนล์
“ตอแหล”
