เดินมาจนถึงประตูทางออกกลับต้องพบความจริงอันโหดร้ายเมื่อมันถูกล็อก! บ้าจริง ผู้ชายคนนั้นไม่ล็อกห้องเธอแต่กลับมาล็อกตรงนี้แทน ฉัตรชยาจับจ้องไปยังแม่กุญแจขนาดใหญ่ ก่อนความคิดดีๆ จะแวบเข้ามาในหัว คนตัวเล็กลับขึ้นมาชั้นสองอีกครั้ง ทว่าคราวนี้เป้าหมายคือห้องนอนของอินทร์
ต้องขโมยกุญแจ!
ยังคงมีเสียงน้ำดังมาอยู่เรื่อยๆ ฉัตรชยาลอบเข้ามาในห้องของเขาแล้วกวาดสายตามองหากุญแจ ซึ่งเป็นตัวช่วยสุดท้ายสำหรับหล่อนในตอนนี้ อยู่ไหนกันนะ ห้องมีอยู่แค่นี้แท้ๆ
เธอตรงไปที่เตียงนอนของเขาแล้วเริ่มไล่หาตั้งแต่หมอนไปจนถึงผ้าห่ม ทุกตารางนิ้วบนเตียงไม่มีบริเวณใดไม่ได้หา หญิงสาวหยุดการกระทำ ครุ่นคิดว่าคนอย่างอินทร์หากจะต้องซ่อนของให้พ้นจากเธอจะซ่อนไว้ที่ไหน พอนึกถึงใบหน้าของชายคนนั้นแล้วก็มั่นใจเลยว่าต้องไม่เก็บไว้ในห้องนอนอย่างแน่นอน
“เขาต้องซ่อนไว้ในที่ที่รู้ว่าฉันจะไม่เฉียดเข้าไปใกล้” ถ้าอย่างนั้นน้ำตกเหรอ? เพราเพ
