แขนแกร่งรวบเอวบางเข้ามาแนบแน่น ร่างสูงโน้มตัวกระซิบข้างหู เสียงพร่าหนักแน่นจนทำให้พลับเพาตัวสั่นสะท้าน
“พลับ… เราไม่ไหวแล้วนะ”
อ๊า...อื้อ...ภีมร์! เบาหน่อยได้มั้ย" เธอพยายามปรามเขาเบาๆ เพราะภีมร์เวลานี้สายตาเขาออกอ่อนโยน แต่ร่างกายเขา และลำปืนลำนั้นมันกระแทกดุดันมาก ตึก! ตึก! ตึก! เสียงหัวเตียงกระทบผนังห้องรั่วๆ
“อื้อ…อืม…” เสียงหอบเบาๆ ของเขาแผ่วลอดออกมาเป็นระยะ ร่างสูงสั่นไหวตามแรงและจังหวะดัน
พลับเพากำผ้าห่มแน่น หน้าแดงซ่านทั้งเขินทั้งตื่นเต้นปนเสียว "อ๊า..."
ภีมร์กระซิบเสียงพร่าใกล้หู
“พลับ… เรา… กลั้นไว้ไม่อยู่แล้ว”
แรงกระซิบและเสียงหอบทำให้หัวใจ พลับเพาเต้นแรงขึ้นอีกหลายเท่า ก่อนเขาจะพลิกตัวเธอขึ้นคล่อมเขาอีกครั้ง
เธาโยกช้าๆ แต่ยั่วยวน มือหนาลูบหลังบางเบา รักษาจังหวะไม่ให้รุนแรงเกินไป
แต่ทุกการเคลื่อนไหวยังคง เต็มไปด้วยความต้องการและความหวงแหน "อ๊า อ้า ซี๊ด!
เสียงหอบและก
