คู่หมั้นเฉิ่มของนายวิศวะ

“ เฮเดน “ หนุ่มหล่อ ขี้เล่น ขี้อ่อย คาสโนว่าตัวพ่อทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังของประเทศ ที่วันนึงถูกครอบครัวจับคุมถุงชนกับเธอคนนึงที่หน้าตาบ้านๆทำไร้เดียงสา ใสซื่อ ไม่เข้าตาเขาเลยสักนิด เพราะเขาชอบสาวสวย เอ็กซ์ อึ๋ม “ ถุงแป้ง “ นักศึกษาแพทย์ปีหนึ่ง ใสซื่อ ไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลก เธอเป็นสาวจัดว่าหน้าตาสวยแต่เธอชอบใส่แว่นหนาๆ เลยทำให้คนที่เห็น ชอบคิดว่า เธอเป็น “ สาวเฉิ่ม “ แต่ไม่ใช่เลยเพราะเวลาเธอออกสู่โลกภายนอกเธอจะเป็นสาวเปรี้ยวทันที ภาพลักษณ์สาวเฉิ่มเป็นเพียงแค่เธอสร้างขึ้นมาเท่านั้น แต่วันนึงโชคชะตาเล่นตลกกับเธอ ที่ต้องไปหมั้นหมายกับใครก็ไม่รู้ที่ทางครอบครัวหามาให้ เธอเป็นคนที่ พ่อแม่ว่ายังไง เธอก็ไม่เคยขัด แต่ใครจะไปคิดว่า “การที่เธอหมั้นกับเขาในครั้งนี้จะเปลี่ยนชีวิตเธอตลอดกาล “ ————————————————————— @มหาวิทยาลัย “ ถุงแป้งทางนี้ “ เสียงเรียกจากเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของหญิงสาว โบกมือเรียกเพื่อนเพื่อให้เธอเดินมายังโต๊ะที่เธอนั้งอยู่ก่อน “ แก้มใส “ เพื่อนสนิทที่มาจากโรงเรียนเดียวกันกับถุงแป้ง แล้วยังตามเธอมาเรียนที่มหาวิทยาลัยคณะแพทยศาสตร์ด้วยกัน ทั้งสองสนิทกันมากแต่ทั้งสองก็มีบุคลิกแตกต่างกัน ‘ ถุงแป้งจะเป็นสาวเรียบร้อย ออกเเนวเฉิ่มๆ แต่เวลาที่ได้ออกสู่โลกภายนอกเธอก็ไม่ต่างจากแก้มใสเลยสักนิด สาวเรียบร้อยหรือยังเฉิ่มเป็นเพียงแค่เธอสร้างขึ้นมา” แต่ ‘แก้มใส ‘ จะออกแนวสาวเปรี้ยว เพราะเธอเฟรนลี่ชอบเที่ยวชอบแต่งตัวเก่งและเปิดเผยตัวตัว” เมื่อถุงแป้งเห็นเพื่อนสนิทโบกมือเรียกเธอก็เดินตรงมายังโต๊ะที่เพื่อนนั้งอยู่ “ มานานแล้วเหรอแก้มใส “ ถุงแป้งเดินมานั่งยังเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเพื่อนสนิทตัวเองแล้วถามออกไป “ มาก่อนแกแป๊บเดียวเอง “ แก้มใสตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้มแล้วพูดต่ออีกว่า “ เปิดเรียนวันแรกตื่นเต้นจังเลยแก “ “ ใช่ แก ฉันก็ตื่นเต้น “ ถุงแป้งตอบแก้มใส แล้วทั้งสองก็พากันเดินเข้ามายังอาคารเรียน “ ถุงแป้งนั้งตรงนั้นกัน “ แก้มใสชี้ไปยังเก้าอี้ที่ว่างฝั่งซ้ายของห้องเรียน “ ไปสิ “ ทั้งสองเดินมานั้งที่เก้าอี้ว่าง สักพักอาจารย์ที่สอนก็เข้ามา แต่วันนี้ไม่มีอะไรมากเพราะเพิ่งเป็นวันเปิดภาคเรียน การเรียนในวันนี้จึงมีเพียงแค่แนะนำตัวแล้วปล่อยกับบ้าน “ ถุงแป้งทำไมแกไม่ขอพ่อแกย้ายมาอยู่คอนโดเหมือนฉันว่ะ “ แก้มใสถามขึ้นขณะที่ทั้งสองเดินลงมายังหน้าอาคารเรียนเพราะเธอได้ย้ายมาอยู่ที่คอนโดแล้ว “ ฉันยังไม่ได้ขอพ่อแม่เลยแก “ เธอไม่กล้าที่จะปริปากขอเพราะเวลาอยู่บ้านพ่อกับแม่ก็จะเห็นเธอเป็นเด็กไม่ทันคนบ้าง ยังเด็กบ้าง “ แกก็ลองบอกว่า มันไกลบ้านไง ถ้าอยู่บ้านมาเรียนเช้ามันจะไม่สะดวก หรือว่า บอกแบบนี้มั้ย เรียนหมอต้องเรียนหนักเวลาเรียนเยอะ อะไรแบบนี้อะ “ แก้มใสเสนอเพราะเธอเองรู้ว่าถุงแป้งไม่ได้ใสซื่ออย่างกับภาพที่ใครต่อใครเห็น ถุงแป้งกับเธอก็นิสัยเหมือนๆกันนั้นแหละ “ ฉันจะลองขอดู แต่ไม่รู้จะสำเร็จรึป่าวนะ รถที่บ้านมารับแล้ว ฉันไปก่อนนะแก “ ถุงแป้งตอบเพื่อนสนิทออกไป แล้วก็เห็นรถที่บ้านของตัวเองมาจอดจึงกล่าวลาเพื่อนสนิท “ เคแก เจอกันพรุ่งนี้ “ แก้มใสตอบเพื่อนกับแล้วทั้งสองก็แยกกัน ทางด้านเฮเดน @คณะวิศวะกรรมมหาลัย K “ ปีสุดท้ายแล้วโว้ย “ เฮเดนพูดกับเพื่อนสนิททั้งสองของเขา ( เพื่อนสนิทคือ คอปเตอร์และเคเบิลจากเรื่อง ‘ วิศวะร้ายแพ้ทางรัก ‘ “ มึงจะตะโกนทำเหี้…อะไร “ คอปเตอร์ที่เดินมาด้วยกันด่าเขาออกไปตามด้วยเสียงของเคเบิล “ ปันยาอ่อน “ “ เอาไอเพื่อนเหี้… ก็กูดีใจนิอีกปีเดียวก็จบแล้ว “ เฮเดนไม่เคยสลดกับคำด่าของเพื่อนแล้วยังพูดต่อไปอีก “ แล้วพวกมึงฝึกงานที่บริษัทของตัวเองใช่ป่าว “ ที่เขาถามออกไปเพราะทั้งสามมีธุรกิจที่เป็นจองครอบครัวทั้งนั้น “ เออ/ใช่ “ คอปเตอร์และเคเบิลตอบพร้อมกัน “ เออแล้วคืนนี้เจอกันผับไอเคนะเว้ย ฉลองกับการฝึกงานสักหน่อย “ เฮเดนย้ำเพื่อนออกไปอีกครั้งเพราะพวกเขาคุยกันตั้งแต่ตอนมาถึงแล้ว “ เออพูดมาก กูจะไปรับเมีย “ เคเบิลตอบแล้วเดินออกไปไม่รอให้เพื่อนได้พูดเลย “ ไอคนหลงเมีย “ เฮเดนสยบคำพูดออกมาในขณะที่เคเบิลเดินออกไปแล้ว เหลือแต่เขากับคอปเตอร์ที่ยังยืนอยู่ด้วยกัน “ งั้นกูไปล่ะ ต้องเข้าไปบริษัทก่อน “ คอปเตอร์บอกเฮเดน เพราะตั้งใจจะเข้าไปเตรียมการก่อนจะเข้าไปฝึกงานพรุ่งนี้ “ เออแล้วเจอกัน 3 ทุ่ม “ เฮเดนตอบ แล้วทั้งสองก็พากันเดินมายังรถสปอร์ตของตัวเองที่จอดอยู่แล้วขับแยกกันออกไป ——————————————————- นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์ ฝากกดหัวใจกดคอมเม้นกันเพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ🙏🏻