ฟอดดดดดดดดดดด
"อื้ออออ พี่ตินน์" เช้าที่แสนสดใสเริ่มต้นขึ้นด้วยหอมฟอดใหญ่จากคุณสามี หลังจากที่ฉันคลอดนี่คือวันแรกที่เราได้ใช้ชีวิตสองสามีภรรยาหลังผ่านไป 5 เดือน ตอนนี้ลูกสาวและลูกชายของฉันติดคุณย่าคุณยายกันสุดๆ แทบไม่อยากจะแยกจากกัน ฉันมีหน้าที่แค่ปั้มนมให้พวกแกดื่มนั่นแหละ พูดแล้วมันก็อดน้อยใจลูกไม่ได้ แม่อุ้มท้องมาตั้งเก้าเดือน แต่ไหนนนนน ไปติดคุณย่าคุณยาย
แต่คนที่ดูดีใจสุดๆหลังจากลูกไม่อยู่ก็น่าจะเป็นพี่ตินน์นั่นแหละ ตาแพรวพราวมองฉันต้งแต่เมื่อคืน แต่ดีหน่อยที่เมื่อคืนมีเคสเข้ากระทันหัน ไม่ยังงั้นฉันว่าฉันไม่เหลือแน่ๆ
"สวัสดีตอนเช้าครับ" พี่ตินน์พูด ปากก็ระดมจูบทั่หน้าฉันไม่ยั้ง
"พี่ตินน์~~~~~" ฉันบิดขี้เกียจเพื่อสลัดยุงตัวใหญ่ตัวนี้ออกจากตัว ตอนนี้มันเช้า ฉันรู้สึกยังไม่ค่อยพร้อมอ่าาา
"หิวใช่มั้ย" พี่ตินน์ถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าฉัน คุณสามีนี่รู้ใจจริงๆ
ฉันพยักหน้าให้เขา พี่ติ
