บทที่ 21
การจากลา
ยามนี้ตงหยางจินและหลี่ไป๋อวิ๋นอยู่ตรงหน้าของฮ่องเต้ เนื่องจากฮองเฮาสุขภาพไม่ค่อยดี จึงมิได้มาร่วมด้วย เมื่อนางกำนัลรินน้ำชาให้เสร็จก็ปลีกตัวออกไป เพื่อให้ทั้งสามคนได้ใช้เวลาส่วนตัว
หลี่ไป๋อวิ๋นดูไม่ตื่นเต้นเลยสักนิด ราวกับนางชินกับการเข้าเฝ้าฮ่องเต้แล้ว ทั้งที่ฮ่องเต้เคยเจอนางแค่ไม่กี่ครา อีกทั้งยังจำมิได้ว่าเคยเจอ จำได้แค่เพียงว่าหลี่ไป๋อวิ๋นคือบุตรสาวของไท่ฟูผู้เป็นคนสนิทของตน มิได้รู้จักหน้าตาของนาง หากผู้ใดแอบอ้างเป็นนางก็คงเชื่อสนิทใจ
ผู้ครองบัลลังก์จ้องมองสตรีตัวน้อยซึ่งนั่งดื่มชาเงียบๆ ด้วยท่าทางสง่างาม อดชื่นชมในการวางตัวของนางมิได้ พลางนึกคิดในใจ ไม่สิ เอ่ยออกมาตามสิ่งที่ตนเองนึกคิดออกมา
“เจ้าน่ะหรือ คืออิสตรีที่ทำให้ตงหยางจินไม่ยอมมองสตรีอื่น”
“เพคะ?” สตรีตัวน้อยเอียงคอมองด้วยความฉงนใจเล็กน้อย ทว่ามิได้รับคำตอบเนื่องจากตงหยางจินชิงกระแอ่มไอ เป็นสัญญาณให้พี
