บทที่ 22
แนบชิดอิงแอบ
ประมาณครึ่งชั่วยามต่อมาตงหยางจินก็กลับมาพร้อมกับหินแร่ ซึ่งเป็นหินที่พิเศษกว่าหินทั่วๆ ไป เป็นหินที่หาพบได้ยากจึงมีราคาสูง แต่ที่พิเศษไปกว่านั้นมันคือหินที่นักเล่นแร่แปรธาตุ ได้ลงอาคมไว้ในหินแร่ เพื่อให้ใช้ประโยชน์ในบางกรณี ที่ขึ้นชื่อของหินแร่ทำให้ผู้คนรู้จักกันไปทั่วทั้งแคว้นก็คือ หินแร่เคลื่อนย้ายในพริบตา หรือเรียกสั้นๆ ว่า ‘หินแร่เคลื่อนย้าย’
บุรุษกระโดดลงจากหลังม้าก่อนจะออกคำสั่งเสียงดังกังวาน
“เตรียมตัวออกเดินทางในอีกครึ่งชั่วยาม”
เมื่อหลี่ไป๋อวิ๋นได้ยินเช่นนั้น ก็เตรียมตัวเตรียมใจ ทว่าถ้อยคำต่อมาทำเอาสตรีตัวน้อยถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“จัดขบวนให้ดี เราจะเดินทางกันด้วยหินแร่เคลื่อนย้าย”
“พะย่ะค่ะ!!” เสียงของเหล่าทรหารองครักษ์ขานรับดังกึกก้องด้วยความยินดี แม้จะมิอาจเคลื่อนย้ายเพียงหนเดียวไปถึงพระราชวังที่แดนเหนือได้ เนื่องจากขบวนของตงหยางจินมีจำนวนคน
