บทที่ 25
หักโหม
หลังจากเฉิงเข้ามาอยู่ในพระราชวังในการอุปถัมภ์ของตงหยางจิน เฉิงก็ทำการทดลองปรุงยาขึ้นมา เนื่องจากรู้อาการของโรคระบาดจึงปรุงยาตามอาการ แล้วปรับเปลี่ยนมันในภายหลัง ทว่าการคิดค้นสูตรยาสำหรับโรคระบาดนั้นจำเป็นต้องใช้เวลาในการศึกษา ในอดีตชาติเองก็เช่นกัน
หลี่ไป๋อวิ๋นคอยสนับสนุนทุกอย่าง เฉิงมิได้นอน หลี่ไป๋อวิ๋นก็มิได้นอน คอยช่วยเป็นลูกมือตลอด กระทั่งนางรู้เรื่องสมุนไพรในระดับที่สามารถปรุงยาระดับเริ่มต้นได้แล้ว และแน่นอนว่าทุกการกระทำของหลี่ไป๋อวิ๋นอยู่ในสายตาของหมิงเจ๋อ ทหารเงาผู้คอยติดตาม จับตาดูนางทุกฝีก้าวตามคำสั่งของตงหยางจิน
ตั้งแต่มายังแดนเหนือแห่งนี้ ตงหยางจินและหลี่ไป๋อวิ๋นห่างเหินกันเหลือเกิน ตงหยางจินยุ่งเรื่องการปกครอง และปัญหาโรคระบาดในยามนี้ ส่วนหลี่ไป๋อวิ๋นก็ยุ่งอยู่กับเรื่องการคิดค้นสูตรยา ทว่าแม้สูตรยาจะสมบูรณ์หากแต่ไม่มีผู้ทดลองใช้ มิอาจเอ่ยได้ว่ามันสมบูรณ์
