"คะ คุณ ช่วยหน่อย อยากอ้วก!" ฉันคว้าท่อนแขนแกร่ง พร้อมกับดันตัวลุกขึ้น คุณนาธานช่วยพยุงฉันอย่างว่าง่าย ฉันใช้มือป้องปากพุ่งตัวไปที่ทางด้านหน้า มีความรู้สึกจะอาเจียนออกมา แต่ทว่า กลับไม่มีอะไรพุ่งออกมาจากปากเลย มันขมๆ คอ รู้สึกว่าสิ่งรอบตัวมันหมุนๆ เม็ดเหงื่อผุดพราย แม้ว่าอีกคนจะพยายามใช้ผ้าเย็นเช็ดไปตามใบหน้าของฉันอยู่ก็ตาม
"ไหวไหมแคท ไปหาหมอไหม"
"นวดหน่อยคุณ นวดมือหน่อย" ฉันดันมือตัวเองใส่เข้าไปในมือของอีกคน ฉันไม่เห็น ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาทำหน้าแบบไหน แต่เขายอมบีบๆ มือฉันแบบที่ฉันขอแต่โดยดี
"เบาสิคุณ มันเจ็บนะ" ว่าไป พลางล้มตัวลงนอนอีกครั้ง นอนน้อย พักผ่อนไม่เพียงพอ เครียด แม้ฉันจะเคยประสบกับปัญหาเหล่านี้ แต่ต่างตรงที่ครั้งนี้ฉันเครียดมาก เพราะหลานถูกพาตัวไปแบบต่อหน้าต่อตา
"เบาคุณ เจ็บนะ"
"แล้วฉันจะรู้ไหมวะว่าต้องออกแรงมากแค่ไหน ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครใช้ฉัน และฉันก็ไม่เคยทำให้ใคร"
"ให
