“รู้มากจริงนะเรา”
มือบางเอื้อมไปหยิกแก้มของเอเดรียนอย่างหยอกล้อ แต่เด็กชายตัวน้อยทำหน้ามุ่ยใส่มารดา แล้วหันมาบอกอย่างจริงจัง
“คุณแม่หยิกแก้มผมไม่ได้แล้วนะฮะ ผมโตแล้ว”
“โตแล้วจริงเหรอ”
ฟลอเรนซากลั้วหัวเราะยามที่มองสีหน้าของลูกชาย ส่วนเอริคก็อมยิ้มที่สองคนแม่ลูกหยอกล้อกันอย่างน่ารัก ก่อนที่ฟลอเรนซาจะแกล้งเย้าแหย่ลูกชายอีกครั้ง
“ถ้าโตแล้วคุณแม่เอาเจ้าเวโลซีแรปเตอร์ไปแบ่งปันให้เด็กๆ คนอื่นบ้างได้ไหมครับ”
“ไม่ได้นะฮะ” เด็กชายตัวน้อยปฏิเสธทันควัน พลางส่ายหน้ารัวๆ แล้วบอกมารดาอย่างร้อนรน “ผมโตแค่นิดเดียว ให้คุณแม่หยิกแก้มไปก่อนก็ได้ฮะ”
ฟลอเรนซาถึงกับหัวเราะออกมา ส่วนเอริคก็อมยิ้ม เป็นอีกครั้งที่ทั้งคู่หันมาสบตากันอย่างไม่ตั้งใจ แววตาคู่สวยที่เคยหม่นแสงเป็นประกายเจิดจ้าและดูมีความสุขเมื่อได้หยอกล้อกับเอเดรียน และเอริคเองก็ชอบให้มันเป็นแบบนั้น
และรอยยิ้มกว้างก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาและยังคง
