เอริคอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว มือหนาใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดเส้นผมที่ยังคงเปียกหมาด นัยน์ตาคมกริบกวาดสายตามองหาร่างบอบบางเป็นอันดับแรก ‘ทำไมยังไม่ขึ้นมาอีก’ เอริคโยนผ้าเช็ดตัวลงตะกร้า ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งที่ปลายเตียง จังหวะนั้นเองที่เครื่องมือสื่อสารที่วางไว้บนโต๊ะเล็กข้างหัวเตียงส่งเสียงเรียกเข้า เอริคเหลือบไปมองก่อนจะลุกจากเตียงเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับสาย “ว่าไงไอรา” “คือไอราจะบอกพี่เอริคว่าคุณจีซัสยังไม่กลับบ้านเลยนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะคุณปู่ยอมกินอาหารกินยาแล้วค่ะ” “โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ลองโทร.ตามมันให้อีกรอบ” “ไม่เป็นไรค่ะพี่เอริค ไอราแค่จะโทร.มาบอกเฉยๆ ว่าคุณปู่ยอมกินอาหารกินยาแล้ว พี่เอริคจะได้ไม่ต้องกังวล” “โอเค งั้นก็ฝากไอราช่วยดูแลคุณปู่ด้วย ไว้พี่กลับเมื่อไร พี่จะแวะเข้าไปเยี่ยมคุณปู่ก็แล้วกัน” “ได้ค่ะ” ไอราวางสายไปแล้วเอริคจึงวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม จนถ