เพราะฟลอเรนซาดื่มไปค่อนข้างมากและการรับรู้ก็เริ่มเปลี่ยนไป แม้เจ้าตัวจะปฏิเสธว่าไม่ได้เมาแค่รู้สึกมึนๆ ก็ตาม มาร์คัสจึงชะลอการบอกความในใจออกไปก่อน ชายหนุ่มขับรถมาส่งฟลอเรนซาที่คฤหาสน์ลิลลี่ ทันทีที่จอดรถตรงหน้ามุขของคฤหาสน์ มาร์คัสก้าวลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาประตูฝั่งที่ฟลอเรนซานั่งและตอนนี้หญิงสาวกำลังหลับสนิท มาร์คัสเปิดประตูรถออก ยังไม่ทันได้โน้มตัวลงไปหาฟลอเรนซาเพราะตั้งใจจะอุ้มหญิงสาวออกมา เสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้มาร์คัสหยุดทุกการกระทำแล้วยืดตัวขึ้นเต็มความสูง
“ไม่ต้องลำบากคุณหรอก เดี๋ยวผมจัดการเอง”
มาร์คัสขมวดคิ้วเข้าหากัน กวาดสายตามองเอริคตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเพราะไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมาก่อน และแน่นอนว่าเขาไม่รีรอที่จะถามออกไป
“คุณเป็นใคร”
“ผมเป็นพ่อของเอเดรียน”
“...”
“เป็นสามีของฟลอนซ์”
เอริคบอกเพียงเท่านั้น แล้วโน้มตัวลงไปอุ้มฟลอเรนซาที่กำลังหลับสนิทออกมาจากรถ
