น้ำใส.....
"ฮืออออป้าน้ำเจ็บ" ฉันขอร้องไม่ให้ป้าทำร้ายฉันแต่ก็ไม่เป็นผล
"มึงมันหลานเนรคุณ กูเลี้ยงมึงมาแทนที่มึงจะทดแทนบุญคุณกู"
"น้ำก็หาเงินให้ป้าใช้มาตลอดนี่จ๊ะ ฮือออ"
"แล้วมันเคยพอใช้มั้ยห๊าาาา เงินไม่กี่พันจะไปพอแดกอะไร!!! "
เพี๊ยะ เพี๊ยะ
"หยุดนะป้า ถ้าไม่หยุดผมแจ้งความนะ"
"โย!!! "
เขามายังไง เขายังไม่กลับไปอีกเหรอ ก่อนออกมาฉันขึ้นไปดูเขาๆ ก็ไม่อยู่แล้วฉันเลยคิดว่าเขากลับไปแล้วซะอีก
"มึงเป็นใคร อ๋อ กูจำได้ละมึงเป็นผัวมันใช่มั้ย"
"............."
เขาเงียบ....เขาคงไม่รู้จะตอบยังไงเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
"เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับน้ำหรอกจ๊ะ แค่เพื่อนในมหาลัย"
"มึงอย่ามาโกหก กูจำได้ ไอ้คนนี้ที่ให้เงินกูตอนนั้น"
"ป้าจำคนผิดแล้ว" ฉันพยายามแย้งแต่ไม่เป็นผลเพราะป้าบอกจำได้
"ถึงกูจะแก่แต่ความจำกูดี มึงมาก็ดี มึงเอาเงินมาให้กู อีน้ำเป็นเมียมึงเงินมึงก็เหมือนเงินมัน งั้นมึงก็ต้องเอาเง
