บัวบงกชกลับมาจากหัวหินในบ่ายวันอาทิตย์เมื่อมาถึงหอพักครูประจำหอก็เดินเข้ามาบอกว่าผู้ปกครองของเธอฝากของมาให้นอกจากจะมีขนมออกใหม่ที่เธียรธวัชบอกไว้แล้วก็ยังมีช็อกโกแลตและขนมอย่างอื่นอีกด้วย
“คุณชุติมาเป็นคนเอามาฝากให้เหรอคะครู” เด็กสาวถามคุณครูประจำหอพักเพราะปกติแล้วคนที่จะเอาขนมมาฝากให้มักจะเป็นคุณชุติมาหรือไม่ก็คนขับรถของเธียรธวัช
“ไม่หรอกจ้ะ ครั้งนี้เป็นคุณเธียรธวัชน่ะ น่าเสียดายนะที่เขามาในจังหวะที่บัวไม่อยู่”
“คุณเธียรเป็นคนเอามาให้เหรอคะ” เมื่อได้ยินว่าคนที่เอามาให้คือเธียรธวัชบัวบงกชก็ดีใจและเสียใจในเวลาเดียวกันเพราะเธอพลาดที่จะเจอเขา ตั้งแต่ขึ้นชั้นมัธยมปีที่หกเธอก็ยังไม่เคยเจอเขาเลยสักครั้ง
“ใช่จ้ะ เขาบอกว่าผ่านมาทางนี้ก็เลยแวะมา ผู้ปกครองของเธอไม่ค่อยมีเวลามารับหรือมาหาเธอแต่เขาก็ไม่เคยลืมที่จะส่งของกินของใช้มาให้เธอเลยครูดีใจนะที่เขาไม่ได้ละเลยเธอเหมือนกับผู้ปกครองบางคน”
“ค่ะ
