“รู้ดีเหมือนสัมผัสมา”
“เรื่องแบบนี้ใคร ๆ ก็รู้กับเด็กมึงยังทำแรงดีไม่มีตกอีทิศ”
“พูดเหมือนไปนั่งอยู่บนหัวเตียงกับกู” ทิศเหนือจิกตาใส่โป๊ยเซียนหลังพูดจบ ยื่นมือมาแย่งแก้วน้ำฉันไปดูดในขณะที่ตัวเองแทบอ้าปากพูดไม่ออก พยายามกลืนขนมปังลงคอได้ในที่สุด
“คิดว่าพวกนั้นน่าจะไหวแหละ เห็นชอบไปหาอะไรเล่นกันอยู่ตลอด” เขียนฝันที่ตั้งแต่เป็นแฟนกับแอสตัน ช่วงนี้กำลังติดใจการไปตีแบดกับพวกแอสตัน มีแค่ฉันนี่แหละที่ไม่ชอบขยับตัว
“ใครจะลงไม่ลงไม่รู้ คนเดียวที่อยากให้ลงคือมาร์ติน” ทิศเหนือยังไม่หยุดทำหน้าเคลิ้มเพียงแค่พูดชื่อของคนที่ตัวเองชอบ
“อยากเห็นเขาถอดเสื้ออีกแล้ว” โป๊ยเซียนพูดอย่างรู้ทัน สองคนนี้นี่เหมือนเป็นฝาแฝดกันยิ่งกว่าฉันกับไอ้เต๋าอีกนะ มือเล็กยื่นไปหยิบแก้วน้ำของเขียนฝันมาดูดเพราะของตัวเองทิศเหนือเอาไปแล้ว
“กูก็อยากได้คำยืนยันไง ข้างนอกขาวข้างในมันก็ต้องขาวแต่มันจะขาวแค่ไหน”
“ขาวมาก” แต่แล้
