บ้านกฤษฎากานต์
พอมาถึงบ้านหลังโอ่โถงที่วันนี้เธอมีโอกาสมองเต็มตา กว่าเมื่อวานศลิษาก็ตื่นเต้นเพราะความไม่คุ้นชิน
เธอรู้สึกอุ่นใจเมื่อเทวินท์โอบเธอเอาไว้แล้วพาเธอเดินมาที่ห้องอาหารที่เริ่มตั้งโต๊ะพอดีจากคำบอกเล่าของแม่บ้านที่รอต้อนรับ
มือของหญิงสาวที่จับกันไว้วางอยู่บนตักนั้นชื้นเหงื่อ ดวงตาคู่สวยกวาดมองรอบๆ บรรยากาศของห้องอาหารที่มีสมาชิกบ้านกฤษฎากานต์นั่งอยู่บ้างแล้วก็หรุบตามองมือตัวเอง แม้ท่าทางของทุกคนจะดูต้อนรับและสีหน้ายิ้มแย้มไม่ได้งุนงงกับการมาของเธอเหมือนครั้งแรกที่เจอ แต่ศลิษาก็อดตื่นเต้นไม่ได้กับการมาทานมื้อเย็นร่วมกันครั้งแรก...
เทวินท์พาเธอเข้าบ้านมาเวลาอาหารพอดี เพราะเขาเสร็จงานช้า ลำพังงานโรงแรมไม่หนักเท่าไหร่ แต่ว่าช่วงนี้เขามีโพรเจกต์โครงการสร้างที่อยู่อาศัยพรีเมี่ยมที่ย่านสวนหลวงทำให้เขาต้องทำงานมากขึ้นแต่เขาก็ยังเคร่งครัดกับคำสัญญาเพราะมารับเธอตรงเวลาอย่างที่ตั้งใจไว
