กลิ่นหอมฉุยคละคลุ้งไปทั่วห้องครัวขนาดกลาง วันนี้ศลิษาโชว์ฝีมือทำอาหารเองเพราะนึกอยากทานอาหารรสจัดหลังจากไม่สบายทานอะไรไม่ลงมาสองวันเพราะความเครียดที่เธอไม่รู้ว่าเครียดเพราะเจอวศินแวะมาขอซื้อเธอด้วยเงินสี่แสน หรือเพราะเจอว่าเทวินท์มารับผู้หญิงคนใหม่ของเขาต่อหน้าต่อตาตัวเอง
เธอเหมือนจะเป็นกรดไหลย้อนเลยกินข้าวต้มและอาหารจืดอยู่สองวัน วันนี้รู้สึกดีขึ้นเลยไปจ่ายตลาดและทำอาหารเอง
ผัดกะเพราเนื้อโคขุนหมักหั่นเต๋าหอมหวนจนคนผัดน้ำลายสอ ที่อีกฝั่งมารดาเจียวไข่บนกระทะไฟฟ้าไป หันมาปิดปากจามไป
“ผัดกะเพรานี่ต้องจามฟุดฟิดๆ อย่างนี้แหละแม่ อร่อยชัวร์”
“จ้า... ว่าแต่นึกยังไงอยากกินเนื้อล่ะษา ไม่ค่อยเห็นกิน”
คนที่ผัดอาหารเพลินๆ อยู่ชะงักเล็กน้อย เธอเริ่มกินเนื้อหลังจากที่ไม่กินมานานตั้งแต่ตอนไปกินเนื้อเกาหลีกับเทวินท์แล้วก็ทานเนื้อผัดอีกสองสามครั้งก่อนกลับไทย จนวันนี้เธอก็นึกอยากขึ้นมาอีก จนไปจ่ายตลาด
