ขอลาออก/ไม่ให้ออก

2481 คำ

วันหนึ่ง... "เพลิง หนึ่งขอร้องอย่าทำแบบนี้เลยนะ ฮึก ฮึก ถือว่าหนึ่งขอร้อง" ฉันร้องไห้พร้อมกับยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนเขาให้หยุดทำในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ เขามองหน้าฉันที่ตอนนี้มีแต่น้ำตาที่ไหลไม่หยุด มันทั้งเจ็บทั้งกลัวทั้งสับสนเหมือนเขาคิดอะไรอยู่จนกระทั่งเขายอมลุกออกจากตัวฉันแล้วไล่ฉันไปใส่เสื้อผ้า "ใส่เสื้อผ้าซะก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ" พอได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบหยิบเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำพอฉันออกมาฉันก็ไม่เจอเขาฉันก็เลยรีบออกมาจากห้องโดยเร็วที่สุด ระหว่างทางฉันพยายามเช็ดน้ำตาเพราะไม่อยากให้พี่จุ๋มเห็นว่าฉันร้องไห้ และในระหว่างที่วิ่งกลับมาก็มีพนักงานหลายคนที่เดินผ่านไปมามองฉันด้วยสายตาแปลกๆแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ ตอนนี้ฉันอยากกลับห้องโดยเร็วที่สุด "อ้าวหนึ่งกลับมาแล้วเหรอ เอ๊ะทำไมตาบวมเหมือนคนร้องไห้เลยล่ะ" พี่จุ๋มทักฉันหลังจากกลับมาที่ห้อง ฉันรีบหลบสายตาพี่จุ๋มแล้วเดินไปนั่งข้างๆลูกที่นอนหลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม