อาร์รรรร เมื่อริมฝีปากเจ่อเป็นอิสระ การโลมเล้าที่เขามอบให้ทำให้ร่างสาวไม่อาจหยุดและกลับมามีสติได้อีกแล้ว ตอนนี้เธอต้องการเขา สองมือเล็กล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดผ้าเนื้อนิ่มสีเข้มลูบไล้เนื้อแท้ที่ยังคงเป็นกล้ามเนื้อแข็งแรง อื้ม! ธมนถูกปลายนิ้วร้ายล้วงล้ำเข้าไปในโพรงสาวอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอจึงเผลอจิกปลายเล็บลงบนผิวเนื้อแผ่นอกกำยำของเขา แต่นั่นก็ไม่ทำให้วิลลดละหรือผ่อนปรนให้กับเธอแต่อย่างเดียว นิ้วเรียวยาวนิ้วที่สองเข้าไปเสริมทัพและขยับขับเคลื่อนเข้าๆ ออกๆ เร็วแรงทันที กระตุ้นอารมณ์สาวให้ยากที่จะกลับมาได้อีกถ้าไม่ได้รับการตอบสนองของจุดสูงสุด “พี่...วะ...วิล” เสียงสั่นพร่าร้องเรียกแต่เขา ครั้งแล้วครั้งเล่า สร้างความพึงพอใจและความต้องการให้กับวิลมากขึ้นเท่าทวีคูณ จนเขาอึดอัดอยากปลดปล่อยตัวเองเหลือเกิน ธมนที่ดวงตาพร่ามัว เพราะเลือดราคะในกายวิ่งพล่านไปมาไม่หยุด ดวงตาพร่าเลือนมองร่างกำยำที่ผละออกไป