อิทธิขบกรามแน่น แต่ก็ต้องปล่อยเพราะผู้คนเริ่มมองมาทางพวกเขา ใช่! ธมนถูก เขาเป็นพวกมีหน้ามีตาให้ต้องรักษา เพราะถ้าเธอไปแจ้งความจริงๆ เธอก็คงต้องบอกตำรวจเรื่องเมื่อหนึ่งปีก่อน เพราะเธอไม่มีอะไรจะเสียแล้วในตอนนี้
“อย่ามาที่นี่อีก!” ธมนพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินจากไป และเมื่อธมนลับหลังไป จันทิมาก็เดินออกมาจากมุมรั้ว
“พี่ได้เสียง ส่วนฉันได้ภาพ ทุกอย่างชัดเจน”
“คงต้องตัดต่อกันหน่อย ธมนร้ายกว่าที่เธอคิด”
“ฉันไม่ได้หวังผลร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่แล้ว ก็แค่ให้คุณป้านารีรู้สึกอคติกับมันก็เท่านั้น พี่วิลรักแม่มาก ลูกกตัญญูก็ต้องทำให้แม่มีความสุข”
“อย่าพึ่งทะนงตนไป”
“แล้วพี่จะละความพยายามกับธมนเหรอคะ” จันทิมาแสร้งทำเป็นสนใจเรื่องของพี่ชาย เพราะเธอไม่ต้องการให้อิทธิรู้ว่าเขาก็แค่หมากที่เธอเอามาใช้เพื่อความต้องการของตัวเองก็เท่านั้น
“หนูจัน อิทธิเขาเป็นอะไรไปนะดูเหงาๆ เศร้าๆ” นารีมองเด็กชายที่เคยเป็นเพ
