เฟอร์กัล
ผมเดินเลี้ยวเข้าร้านกาแฟ แต่ไม่ได้เข้าห้องน้ำอย่างที่บอกเธอไป เพราะไอ้ชองส่งสัญญาณลับจากมุมหนึ่ง ก่อนรีบเดินนำผมไปยังห้องเก็บของหลังร้าน ซึ่งตอนนี้ถูกใช้เป็นจุดสื่อสารชั่วคราว
และผมก็ไม่ได้ทิ้งให้เตยหอมอยู่คนเดียวจริง ๆ เธอไม่รู้หรอกว่า ในรัศมีห้าสิบเมตรรอบตัว มีลูกน้องของผมแฝงตัวอยู่สี่คน บนดาดฟ้า บนระเบียง บนทางเดิน และแม้กระทั่งเป็นนักท่องเที่ยวที่เดินถือกล้อง ไม่ใช่เพราะไม่ไว้ใจเธอ แต่เพราะผมไว้ใจโลกนี้ไม่ได้เลยต่างหาก
"มีอะไร" ผมถามสั้น ๆ ขณะยืนพิงกำแพง เย็นเยียบ
"สายสืบของเรารายงานว่าไอ้ลีออนเตรียมจะบุกเข้ามาคืนนี้ครับ เป้าหมายคือชิงตัวผู้หญิงคนนั้นกลับไปให้ได้" ไอ้ชองรายงานเสียงหนัก
"มันยังกล้า..." ผมกำหมัดแน่น แต่ต้องควบคุมอารมณ์ไว้ "ถ้ามันกล้าบุกเข้ามา...ก็บอกมันไปเลยว่า ฉันจะฆ่าผู้หญิงคนนั้นทิ้งทันที"
"ครับ?"
"ใช้ชีวิตเซรินขู่มันไว้ อย่าให้มันเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว
