หลายปีต่อมา
“คุณแม่คะ เราจะไปกรุงเทพฯ หาคุณปู่คุณย่าอีกวันไหนคะ?”
หนูน้อยธัญชนกวัย 4 ขวบถามไถ่ผู้เป็นแม่ขึ้น ทำให้แม่ที่กำลังจัดของเตรียมไปออกค่ายรักษาผู้ป่วยบนดอยต้องหันหน้ามาจ้องมอง พร้อมกับยิ้มส่งให้อย่างอบอุ่น
“เราเพิ่งไปมาเมื่อเดือนที่แล้วเองนะคะ อีกหลายเดือนเลยเราถึงจะไปอีก”
“ทำไมไม่ให้คุณปู่คุณย่ามาเที่ยวหาเราคะ?”
“คุณปู่คุณย่าต้องเดินทางลำบาก มาไม่ได้หรอกค่ะ ลูกแก้วไม่ไปเล่นกับเพื่อนหรือไง ทำไมต้องมายืนชวนแม่คุยอยู่ตรงนี้ด้วยนะ”
“คุณแม่จะต้องไปกับพี่หมอซันและก็น้าหมอนกอีกแล้วเหรอคะ”
“จ้ะ แต่ไปแค่สองชั่วโมงเดี๋ยวแม่ก็จะกลับลงมาแล้ว แม่ไปช่วยคนป่วยที่อยู่บนดอย เขาไม่สบายน่ะลูก”
“คุณแม่ใจดี ชอบช่วยเหลือคนทุกคนเลย ลูกแก้วอยากเก่งเหมือนคุณแม่ เหมือนพี่หมอซันและน้าหมอนกด้วย”
เขมิกาได้แต่ยิ้มเอ็นดูลูกสาว ชีวิตเธอมีความสุขมากขึ้นในทุก ๆ วัน ยิ่งตอนนี้ลูกสาวกำลังพูดคุยเก่ง
