ระดับความหึง

1918 คำ

35 ระดับความหึง เจ้าของปานฟ้าโฮมสเตย์เดินกลับมาที่คาเฟ่อีกครั้ง ปราบต์ยังอยู่ที่นี่ตามคาด ร่างสูงพิงบั้นท้ายตรงบาร์หน้าเคาน์เตอร์ สองมือประสานกอดอกเหมือนกำลังคอยเธออยู่เหมือนกัน “กิ๊กคุณกลับไปแล้วเหรอ” น้ำเสียงนั้นหาเรื่องอย่างชัดเจน แม้สวนทางกับสีหน้าสงบเยือกเย็น “ทำไมถึงเรียกเขาว่ากิ๊ก” “หรือจะให้เรียกว่าชู้” “คุณปราบต์!” “ถึงผมมาทีหลังผู้ชายคนนั้น แต่ผมคือคนที่มีทะเบียนสมรส ดังนั้นไอ้หมอนั่นน่ะแหละที่เป็นชู้” “ฉันกับพ่อเลี้ยงเราไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ และคุณกล้าดียังไงถึงมาหาว่าฉันให้ความหวังเขา ด่าฉันต่อหน้าเขา โปรดจงรู้ไว้นะคะว่าฉันชัดเจนกับพ่อเลี้ยงแทนไทมาตั้งแต่ต้น แต่เป็นเขาเองที่ยังวาดหวังกับฉัน...ส่วนคุณนั้นไม่ใช่ทั้งชู้และสามี” ตอนเลือกซื้อของอยู่ที่ห้างฯ ปราบต์ทำเธอหวั่นไหว สายตาที่เชื่อมมองกันราวกับได้เห็นอนาคตครอบครัวที่เป็นของจริง ปรายฟ้าเริ่มอยากให้ความสัมพันธ์นี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม