43
มองการณ์ไกล
“วันนี้รดาแต่งตัวเรียบร้อยจังนะคะ เหมือนพนักงานออฟฟิศเลย” ชลธีเหลือบมองหญิงสาวขณะชะลอรถตรงสัญญาณไฟแดง เที่ยงนี้เขามีนัดทานข้าวกับครอบครัวของคู่หมั้นเลยมารับที่หน้าบริษัทแห่งหนึ่ง โดยรดาให้เหตุผลว่าเธอแยกกับเพื่อนตรงนี้พอดี
“แปลว่าวันอื่นรดาดูไม่เรียบร้อย แต่งตัวโป๊เปิดนั่นเปิดนี่สินะคะ” รดาชอบเวลาที่ชลธีพูดคะขาด้วย แต่วันนี้รู้สึกขัดหูอย่างบอกไม่ถูก คนที่เคยมองว่ามีเสน่ห์และรสนิยมดี แต่กลับด้อยลงไปถนัดตาเมื่อเทียบกับคนที่รดาไปสัมภาษณ์งานมาเมื่อครู่ แม้เด่นภูมิเย็นชาใส่แต่เธอกลับไม่รู้สึกเคืองขุ่นเลย
“พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้นซะหน่อย ทำไมดูอารมณ์ไม่ดีคะ”
“รดาก็แค่เหนื่อย หงุดหงิด รถก็ติด ร้อนก็ร้อน”
“พี่เร่งแอร์ให้”
“ไม่ต้อง! ไม่ได้ช่วยอะไร” เป็นความร้อนรุ่มที่สุมในความรู้สึก อากาศในรถเย็นเยียบจนขนลุกกรูเสียด้วยซ้ำ
ชลธีนิ่วหน้ามองหญิงสาวที่งอนเขาอย่างไร้ต้นสายปลายเห
