หลังจากเดินออกมาจากหน้าร้านชุดราตรี วิเวียนก็หันมามองเพื่อนสนิท สีหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
“แกโอเคไหมมิวา”
มิวาสูดหายใจลึกแล้วพยักหน้าเล็กน้อย แม้ในใจจะยังเต้นแรงไม่หาย
“โอเค…มั้ง แต่แกว่าคุณลูลู่เขาจะรู้ไหม ว่าฉันกับคู่หมั้นเขา…”
วิเวียนรีบยกมือห้ามทันที
“พอเลยแก อย่าพูดแบบโทษตัวเองแบบนั้น แกไม่ผิดอะไรเลย คนที่ผิดน่ะคือ ท่านประธานเลวทรามนั่นต่างหาก มีคู่หมั้นอยู่แล้ว ยังจะมาบังคับให้แกเป็นเด็กของเขาอีก”
มิวาหลบตา “แต่เขาขู่ฉัน…”
“ก็เพราะแกโดนขู่นั่นแหละ แกถึงต้องยอมเขาไปตลอด แกลองสู้ดูบ้างสิ” วิเวียนพูดเสียงหนักแน่น
มิวาขมวดคิ้วเล็กน้อย “ให้สู้แบบไหน”
วิเวียนทำหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบ
“ก็ขอความชัดเจนไปเลยไง อย่างเช่น… ถ้าเขาจะเก็บเธอไว้ข้างกาย ก็ให้เขาเลิกหมั้นซะ หรือถ้าไม่… ก็หาข้อเสนอที่เขาไม่มีวันปฏิเสธได้ เรื่องแบบนี้… ผู้ชายที่มีอำนาจแบบเขา คงคิดได้ว่าต้องทำยังไง”
