กว่าหล่อนกับลาซาลอสจะแยกจากกันได้ก็เกือบ ครึ่งวัน หล่อนจำได้ว่าตัวเองหนีเข้าไปในห้องน้ำนั่นแหละ ถึงสามารถหยุดความหิวกระหายของมังกรร้ายได้
พาขวัญนั่งก้มหน้ามองมือของตัวเองอยู่บนโซฟาภายในห้องทำงานของลาซาลอสอย่างไร้จุดหมาย หล่อนเข้ามาทำงานกับเขาหลายวันแล้ว แต่หล่อนยังไม่ได้ทำงานจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง โต๊ะทำงานก็ไม่มี หน้าที่ประจำก็ไม่เคยได้รับมอบหมาย จนบางครั้งหล่อนอดนึกไม่ได้ว่าตัวเองทำหน้าที่อะไรกันแน่
“มองฉันอยู่ได้ มีอะไรหรือ” คนที่นั่งก้มหน้าทำงานเอ่ยถามทั้งๆ ที่ไม่ได้เงยหน้ามอง
“พาย...พายคิดว่าตัวเองควรจะทำงาน ไม่ใช่มานั่งเป็นคนบ้าอยู่แบบนี้”
คนตัวโตเงยหน้าขึ้นจ้องมองหล่อนด้วยสายตาหื่นกระหายจนหล่อนต้องเมินหน้าหนี
“นั่งอยู่เฉยๆ ไม่ดีหรือไง”
“ไม่ดีค่ะ พายอยากทำงาน”
มือใหญ่วางปากกาด้ามทอง และลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อนทันที
“งั้นก็เอาสิ อยากทำตรงไหนล่ะ บนโต๊ะทำงานของฉัน หรือว่
