“ฉันไม่อายัดเช็คหรอก”
“ถ้าไม่ทำ คุณลาซก็จะต้องเสียเงินนะคะ”
ชายหนุ่มแค่นยิ้ม เดินอ้อมโต๊ะออกมาหยุดตรงหน้าหล่อน “ฉันเสียเงิน แต่ฉันก็ได้อีตัวมานอนด้วย มันก็คุ้มไม่น้อยนี่”
“คุณลาซ...” คนตัวเล็กเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ “นี่...นี่คุณลาซเห็นพายเป็นอีตัวอย่างนั้นหรือคะ”
“ใช่ เธอคืออีตัวของฉัน สินค้าของฉัน จำเอาไว้ด้วย”
พาขวัญน้ำตาทะลัก กลีบปากอิ่มสั่นระริก สมองเริ่มต้นทำงานมากขึ้น “งั้นก็แสดงว่า...สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันเป็นเพราะเรื่องนี้ใช่ไหมคะ เพราะคุณ ลาซต้องการสิ่งตอบแทนจากเม็ดเงินที่โยนราดหัวพ่อไปใช่ไหมคะ”
“ถูกต้อง!”
คนฟังแทบล้มทั้งยืน
“พ่อของเธอมาดักรอฉัน ขอเงินจากฉันราวกับขอทาน”
“พาย...พายจะหาเงินมาคืนคุณลาซให้หมด”
“หกหมื่นเหรียญ เธอจะเอาปัญญาที่ไหนหามาใช้ฉันกันพาขวัญ”
“พายหาได้...ต่อให้ต้องแลกด้วยเนื้อตัว พายก็จะทำ”
“ก็ลองขายตัวให้ชายคนอื่นดูสิ”
พาขวัญถูกเขย่าแรงๆ ก่อนจะ
