“ตายง่ายๆมันไม่สนุก กูขอระบายแค้นให้สะใจหน่อยเถอะ” ผู้ใหญ่ศักดิ์รัวหมัดหนักๆเข้าที่ใต้ลิ้นปี่ของภูชิต จนชายหนุ่มตัวงอ แต่ไม่ล้มลง เพราะถูกลูกน้องสองคนของผู้ใหญ่ศักดิ์ล็อกตัวไว้
“หมัดนี้ขอหนักๆหน่อย มึงจะได้จำไปถึงชาติหน้าไอ้ภูชิต”
ปัง!!!
“ปล่อยนายพวกกู...แล้วทิ้งปืนให้หมด ไม่งั้นมึงไส้แตกกันทุกคนแน่” นายสินลดกระบอกปืนที่ใช้ยิงขึ้นฟ้า แล้วกราดเล็งไปยังผู้ใหญ่ศักดิ์และพรรคพวกผู้ใหญ่ศักดิ์ชะงักกำปั้นที่เงื้อขึ้นสูง กวาดสายตามองรอบๆตัวเอง ชายฉกรรจ์สิบกว่าคนที่ล้อมรอบพวกตนเองอยู่ทำให้หนุ่มใหญ่ตกใจ นึกไม่ถึงว่าลูกน้องภูชิตจะตามมาเร็วขนาดนี้ ถ้าเปรียบมวยกันตอนนี้เขาเป็นรองอย่างเห็นได้ชัด ลูกน้องของภูชิตอาวุธครบมือมีมากกว่าเท่าตัว ยืนตีวงโอบล้อมกลุ่มของตนไว้ ผู้ใหญ่ศักดิ์กำลังประเมินหาทางหนีทีไล่ ลูกน้องของเขาต่างทิ้งปืนลงกับพื้น เขาเองก็ต้องโยนปืนทิ้งอย่างเจ็บใจ นายสินรีบพยักหน้าให้พรรคพวกเก็
