5

1734 คำ

@ คอนโดใหม่ “ไหนมึงบอกจะส่งเด็กให้กู” เตอร์กดโทรออกไปหามังกรเพราะดีลกันไว้ว่าจะส่งเด็กไซด์ไลน์มาให้ (ใจเย็นๆ ไอ้สัด น้องบอกว่ารถติดมึงนี่ก็รีบ) “ของแบบนี้มันรอได้ ?” (เออเดี๋ยวกูเร่งให้แค่นี้แหละ) เตอร์ตั้งท่าจะอ้าปากด่ามังกรอีกรอบ ทว่าอีกฝ่ายดันกดตัดสายไปซะก่อน @ ร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำใส “อีน้ำใสเว้ยยย” เสียงของผู้เป็นแม่ตะโกนเรียกลูกสาวเพียงคนเดียวของตนเอง “จะตะโกนทำไมแม่! หั่นผักอยู่” น้ำใสขานรับและเป็นฝ่ายถามกลับในเวลาเดียวกัน ก่อนที่เธอจะตรงเข้าไปหาผู้เป็นแม่ “มัวแต่สะบัดตูดเต้นไปมา เร็วๆเอาก๋วยเตี๋ยวไปส่งให้หน่อย” “ไม่ จ้างไอ้จิตไปดิ” “คอนโดใหม่ถัดไปซอยเดียวมึงเดินไปสิ จะจ้างไอ้จิตขี่มอไซค์ไปหาพ่อมึงเหรอ!!” เสียงตะโกนด่าที่ดังขึ้นสนั่นทำให้ลูกค้าที่กำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวต่างสะดุ้งตกใจไปตามๆ กัน “จะด่าดังทำไม ลูกค้าตกใจหมด” “โทษทีนะจ๊ะ อีแรดนี่หูไม่ดีต้องด่ามันดังๆ” เธอหันไปกล่าวขอโทษลูกค้าด้วยรอยยิ้มแห้งๆ แต่ก็ไม่วายแอบเหน็บแนมน้ำใส จนคนที่โดนพูดถึงขมุบขมิบปากบ่น “แม่อะ!” “แต่งตัวทีนี่กูละเบื่อ กางเกงอะไรสั้นเท่าติ่ง เสื้อสายเดี่ยวเท่าเส้นหมออ้อย!” “ก็มันร้อนอะเเม่ แล้วคนสวยใส่อะไรก็สวย” “รำคาญ! อะนี่ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำใสพิเศษ เก็บตังมาด้วยนะห้าสิบบาท คอนโดใหม่ห้องหนึ่งศูนย์สองชั้นหก” แม่แจงรายละเอียดพลางส่งถุงก๋วยเตี๋ยวให้น้ำใส “ชั้นหกห้องหนึ่งศูนย์สองโอเค!” หญิงสาวทำทีเป็นพูดทวนเชิงประชด เนื่องจากแดดที่ประเทศไทยนั้นทั้งร้อนและแรง ชนิดที่แค่เห็นก็รู้สึกอยากจะเป็นลม มือเล็กจึงเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำสีทึบขึ้นมายกดื่มเพื่อดับกระหาย ก่อนจะออกไปเผชิญหน้ากับแดดแรง ทว่ารสชาติของมันกลับขมและมีกลิ่นฉุนแปลกๆ แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร รีบยกดื่มจนหมดแก้วแล้วเดินไปส่งก๋วยเตี๋ยวตามคำสั่งของแม่ น้ำใสเดินชิลไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงทางเข้าตึกความผิดปกติก็เกิดขึ้น อยู่ๆ ขาทั้งสองข้างก็ไร้ความสามัคคี ก้าวไม่เท่ากันบ้าง เดินเอียงไปคนละทางบ้าง แต่เธอก็ยังสามารถประคองตัวเองให้เดินเข้าไปในคอนโดจนได้ @ คอนโดใหม่ “หัวใจนะไม่ใช่เซเว่นที่จะมาเดินเล่นๆเเล้วก็เดินจากไป...” เสียงเพลงถูกขับร้องออกมาอย่างอารมณ์ดีโดยน้ำใส ขณะที่เธอกำลังถือก๋วยเตี๋ยวขึ้นลิฟต์ไปยังห้องของลูกค้า เมื่อมาถึงที่ชั้นหก หญิงสาวก็ไล่ดูเลขห้องจนเจอห้องเบอร์หนึ่งศูนย์สอง นิ้วเรียวยกขึ้นกดกริ่งทันที แกร็ก “มาไวกว่าที่คิดนะ เข้ามาก่อนสิ” ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงทักทายของเจ้าของห้อง ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาราวกับพระเจ้าตั้งใจปั้นสวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำสีขาว สายตาคมคายทว่ากลับทรงเสน่ห์ไล่มองหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า “อ๋อ ค่ะ…” น้ำใสขานรับด้วยความประหม่าปนงุนงง ถึงอย่างนั้นก็ยอมเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะเอ่ยถาม “ให้วางตรงไหนคะ ?” “แล้วแต่เลย…” เสียงทุ้มตอบกลับอย่างขอไปที ก่อนที่ร่างกำยำจะตรงเข้าไปหาน้ำใสจากทางด้านหลังแล้วใช้วงแขนแกร่งตวัดรวบเอวเธอไว้แน่น "อ๊ะ!" ตัวเล็กร้องสะดุ้งด้วยความตกใจสุดชีวิต เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธออยู่ใกล้ผู้ชายมากขนาดนี้ “วันนี้ฉันรีบอย่าชักช้าลีลา!!” "ยะ...หยุดก่อน!!!" เธอตะโกนห้ามพลางยกมือขึ้นปรามชายหนุ่มตรงหน้า ทว่านาทีนี้ไม่มีอะไรที่หยุดความต้องการของเตอร์ได้ เขาพุ่งเข้าไปฉีกกระชากเสื้อผ้าของน้ำใสจนขาดรุ่ย จากนั้นก็ดันเธอให้ล้มลงบนเตียงพร้อมเอากางเกงในที่ถอดเมื่อครู่ยัดปากเธอไว้ จากนั้นก็มัดสองมือเล็กด้วยเข็มขัด "บอกเเล้วว่ารีบ ฉันรำคาญเสียงโวยวาย" พูดจบเตอร์ก็ถอดชุดคลุมอาบน้ำของตัวเองออก เผยให้เห็นซิกซ์แพกที่ทั้งแน่นและนูนเป็นลอน พร้อมกับดุ้นเอ็นที่เเข็งตัวเป็นลำ ซึ่งกำลังชี้โด่ไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของน้ำใส ราวกับอยากให้เธอครอบงำมัน หญิงสาวตาโตด้วยความช็อกและตกใจเพราะตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็นอวัยวะเพศชายของจริงเป็นครั้งแรก ชายหนุ่มใช้จังหวะที่น้ำใสเผลอขึ้นคร่อมบนร่างแล้วดูดฟัดจุกนมสีหวานสลับกับบีบเคล้นเต็มฝ่ามืออย่างรุนแรง เนื้อนมเนียนขาวปลิ้นโผล่ออกมาตามซอกนิ้วเรียว "อื้อออ อือออ" น้ำใสดิ้นพล่านไปมา สัมผัสแปลกใหม่จากเรียวลิ้นที่เลียเขี่ยเม็ดนมมันช่างให้ความไม่คุ้นเคย แต่ส่วนลึกของหัวใจกลับรู้สึกดีกับมัน เตอร์เลื่อนมือนึงลงถูไถติ่งกระสันเสียวที่ใจกลางความเป็นสาว ร่องอวบอูมขมิบปล่อยน้ำรักเหนียวเหนอะให้ไหลซึมออกมา ยิ่งสัมผัสร่างกายของเธอ ความต้องการก็ยิ่งพุ่งขึ้นสูง เขาจึงใช้มือชักเอ็นยักษ์ของตัวเองสามสี่ที ก่อนจะสวมถุงยางแล้วยัดมันเข้าไปในโพรงบริสุทธิ์ของน้ำใส ทว่าร่องรักของน้ำใสนั้นทั้งแคบและแน่น "ซี๊ดดดด เจ็บจังวะ คงไม่ค่อยรับแขกเลยสินะ" ชายหนุ่มจ้องหน้าเจ็บปวดของคนใต้ร่างอย่างสงสัย “งือออ ฮือออ” น้ำใสได้แต่นอนส่งเสียงร้องในลำคอด้วยความเจ็บ สมองของเธอพร่าเบลอแปลกๆ “ทนหน่อยเเล้วกัน ฉันจะจ่ายเพิ่มให้!” สิ้นสุดประโยคนั้นเตอร์ก็ตัดสินใจกระแทกเอวหนักๆ ดันลำกายใหญ่ให้ผลุบหายเข้าไปในโพรงหลืบทีเดียวจนมิดปลายโคน "อื๊อออออ" เสียงท้วงจากความเจ็บดังก้องอยู่ในลำคอของน้ำใส ร่างเล็กสั่นสะท้านราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ใบหน้าหวานเชิดขึ้นทั้งยังบิดเบี้ยวเพราะอาการเจ็บแสบ หยดน้ำตาค่อยๆ ไหลรินลงมาอาบแก้ม "ซี๊ดดดดด แน่นดีจัง" เตอร์ส่งเสียงพร่ากระเส่า เพราะภายในของน้ำใสทั้งแคบและแน่น แถมยังร้อนระอุตอดรัดดุ้นเอ็นของเขาเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเริ่มกระแทกเอวสอบเข้าออกอย่างหนักหน่วง สองมือบีบคว้าเต้านมที่เด้งกระเพื่อมไปมา ปลายนิ้วสลับบดเคล้าหัวจุกสวยจนมันแข็งตัวเป็นเม็ดไต จากนั้นก็ก้มลงอมหัวนมไว้ในปากแล้วบรรจงดูดดุนอย่างมูมมาม ทั้งยังตวัดลิ้นสากเขี่ยรูจุกถี่ๆ “อ๊า…จะแตกว่ะ…ซี้ด” ทั้งที่ยังเร่งเครื่องไม่เต็มที่แต่เตอร์กลับใกล้จะถึงฝั่งฝัน คงเป็นเพราะอารมณ์ที่พลุ่งพล่านอย่างจัดเต็ม และความฟิตแน่นของน้ำใส เขาหยัดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วจับสองขาของเธอถ่างกว้างก่อนจะซอยกระแทกเข้าๆ ออกๆ ถี่ๆ เพียงไม่นานน้ำกามสีขุ่นก็ฉีดทะลักเข้าไปภายในกายของหญิงสาวหมดทุกหยด เตอร์หอบหายใจหนักๆ อยู่สามสี่ทีแล้วค่อยๆ ดันตัวถอนแก่นกายใหญ่ออกมา ก่อนจะสะดุ้งด้วยความตกใจ "เชี่ยยยยยย!! เลือด..." “ฮืออออ” น้ำใสร้องไห้สะอึกสะอื้น เนื่องจากต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับคนแปลกหน้าที่ทั้งดิบเถื่อนและรุนแรง “ยังซิงเหรอ? ทำไมไม่บอกก่อน โทษทีเเรงไปหน่อย เอาไปสองหมื่นเลยละกัน!” ชายหนุ่มเดินไปถอดถุงยางทิ้งพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่งและหยิบเงินสดจำนวนสองหมื่นออกมาวางไว้บนหัวเตียงให้กับเธอ "วันนี้ต้องรีบไปธุระ จัดการตัวเองละกันนะ" เขาบอกพร้อมกับแก้มัดให้ จากนั้นก็เดินเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ เมื่อเป็นอิสระน้ำใสก็รีบวิ่งหนีออกมาจากห้องทันที โดยที่ไม่ได้หยิบเงินติดมือไปด้วย ด้านล่างคอนโด "ฮือออออ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ต้องเเจ้งตำรวจ ต้องแจ้งความ" น้ำใสร้องไห้ทั้งน้ำตาเธอหยิบมือถือที่อยู่ข้างกระเป๋ากางเกงออกมา ครืด~ ครืด~ ขณะนั้นเองก็มีสายโทรเข้ามาจากผู้เป็นแม่ “มะ...แม่คือว่า หนู..” เธอตั้งใจจะเล่าเรื่องเมื่อครู่ให้แม่ฟัง แต่ก็ถูกแม่แทรกขึ้นมาซะก่อน (อีน้ำใสมึงไปส่งก๋วยเตี๋ยวถึงไหนวะ เออกูลืมบอกไปว่าเมื่อกี้บอกผิดห้อง มึงไปส่งห้องหนึ่งศูนย์สี่นะไม่ใช่หนึ่งศูนย์สอง เร็วๆลูกค้าโทรมาด่าบอกหิว) “แม๊!” พอได้ยินแบบนั้น น้ำใสก็อยากจะเอาหัวโขกกับกำแพงให้รูัแล้วรู้รอด “มึงเห็นแก้วเหล้าพ่อปู่ไหม? กูใส่เหล้าให้เจ้าที่ เมื่อวานแม่ถูกหวยนะเว้ย!!” แม่ตะโกนพูดรัวๆ ก่อนจะตัดสายไป น้ำใสทรุดตัวนั่งลงกับพื้น พลางทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่เดินออกมาจากร้าน "ฮืออออ กูต้องอายเรื่องไหนก่อนดี ส่งก๋วยเตี๋ยวผิดห้องหรือโดนเปิดซิงเพราะดันดื่มเหล้าขาวถวายเจ้าที่ พระลงโทษกูแน่นอน!" บ้าน หลังจากตั้งสติได้ประมานหนึ่งน้ำใสก็กลับไปอาบน้ำเย็นๆ เพื่อล้างคราบและรอยต่างๆ ที่ชายแปลกหน้าทำเอาไว้ จากนั้นเธอก็เดินออกมาทิ้งตัวนอนลงบนเตียง จิตใจห่อเหี่ยวอย่หนักเพราะยังรู้สึกแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้น และด้วยความเพลียจึงทำให้ผล็อยหลับไป ครึ่งชั่วโมงต่อมา ครืด~ ครืด~ โทรศัพท์มือถือสั่นเนื่องจากมีสายเรียกเข้า น้ำใสสะดุ้งตื่นแล้วคว้าหยิบขึ้นมากดรับ ปรากฏว่าแม่ให้ไปส่งก๋วยเตี๋ยวให้ลูกค้าที่คอนโดเดิม น้ำใสทำใจอยู่ครู่ใหญ่เพราะกลัวว่าจะเจอเข้ากับไอ้ผู้ชายที่ถูกมันเปิดซิง เธอถึงขั้นต้องยกมือไหว้เพื่อขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ “ขอให้หนูอย่าเจอไอ้บ้านั่นอีกเลย! ชีวิตนี้แค่ครั้งเดียวพอ!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more