Chapter 43 @ห้องพักผู้ป่วย 12.00 น. “ขอให้ไอ้แมวผีตัวนั้น มันตาย ๆ ไปซะ” ยิ่งส่องกระจกแล้วเห็นใบหน้าสวย ๆ ของตัวเองเสียโฉมเพราะสัตว์เลี้ยงของยาหยี ยี่หวาก็ยิ่งแค้นใจเป็นอย่างมาก นี่หากวายุไม่พามารักษาที่โรงพยาบาลของเขา เธอคงเครียดมากแน่ ๆ เพราะก็ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินมากเท่าไรในการรักษา ใบหน้าถึงจะกลับมาสวยดังเดิม เพราะแผลแมวข่วนมันค่อนข้างลึกจนใบหน้าซีกซ้ายบวมเป่งจนดูไม่ได้ “แต่เอ๊ะ...ทำไมวายุอ่านแชตแล้วไม่ตอบนะ” ในขณะที่กำลังส่องกระจกอยู่นั้น ยี่หวาก็คิดถึงวายุขึ้นมา เพราะนี่ก็ครึ่งค่อนวันแล้ว แต่ทว่าวายุไม่มาหาสักที ทั้งที่ปกติเขาอ่านและตอบแชตของเธอเร็วมาก แต่ครั้งนี้กลับอ่านแล้วไม่ตอบ “ไม่ใช่ว่าอียาหยีมันเกิดเปลี่ยนใจไม่หย่า แล้วถือโอกาสตื๊อเขาอีกนะ” เมื่อคิดได้ว่ายาหยีอาจจะกำลังยื้อหรือใช้มารยาหญิงดึงรั้งวายุไว้ ยี่หวาก็ไม่อาจทนรอเฉย ๆ ต่อไปได้ ยี่หวารีบหยิบมือถือโทรไปหาวายุทัน