ต้วนหลานทำสีหน้าไม่ถูก เมื่อหลินซีเป็นคนพูดเอง ทุกคนเงียบกริบ จนเขายิ้มออกมาอย่างฝืน ๆ
“งั้นเหรอ คิดไม่ถึงว่าจะเร็วแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นก็ ยินดีด้วยนะหลินซี”
“ขอบคุณค่ะ ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ”
“ครับ”
หลินซีไม่อยากเห็น สีหน้าที่ผิดหวังของเขา เธอรีบจับมือหานเซียวและออกจากร้านไปทันที ไม่ทันได้บอกลาจินเฟยด้วยซ้ำ แต่เธอกับจินเฟยรู้ดี ว่า ไม่ควรให้สองคนนี้อยู่ใกล้กันนานเกินไป
บนรถ
“เห็นใจเขาเหรอ ถึงได้รีบพาผมออกมา”
“พอเถอะค่ะ ฉันหิวแล้ว พาไปกินของอร่อย ๆ หน่อยสิคะ”
“ก็ได้ แต่ผมยังไม่จบเรื่องนี้ง่าย ๆ แน่”
หลินซีได้แต่ถอนหายใจ เธอรู้อยู่แล้วว่า กู้หานเซียวไม่ยอมหยุดเพียงเท่านี้ วันนี้เธอจะต้องกินข้าวให้มาก ๆ เพราะรู้ว่าคืนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
บ้านพักในกรมทหาร
“อื้อ…เดี๋ยวก่อนค่ะ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย”
“ไม่ต้องมาต่อรอง บอกมาว่าเขาไปทำอะไรอยู่ที่นั่น แล้วไปตั้งแต่กี่โมง ทำไมอยู่ใ
