บัวหอมตัดสินใจลุกขึ้นมาแต่งตัว แต่งหน้า ทาปาก จัดเต็ม เธอเลือกชุดเดรสสายเดี่ยว กระโปรงยาวถึงเข่า ยังคงสไตล์บัวหอมคนซื่อๆ ไม่ทันคนเลวเหมือนเดิม เธอลองแต่งตัวให้เหมือนกับสาวสวยในเมือง
“หนูบัว หนูจะไปไหนล่ะลูก ว้าว นึกยังไงถึงลุกขึ้นมาแต่งตัวแซ่บ กะจะมัดใจสามีเหรอ”
คุณหญิงแม่ยิ้มระรื่นเมื่อเห็นสะใภ้สุดโปรดลุกขึ้นมาแต่งตัวสวยหวาน ถึงแม้ว่าจะไม่สวยแซ่บเหมือนสาวๆ ที่เขาเคยควง แต่ว่ามันก็เกินความคาดหมายของเธอแล้ว
“ไม่ดีเหรอคะที่บัวจะลุกขึ้นมาแต่งตัวเพื่อคนที่บัวรักบ้าง ที่ผ่านมาบัวโดนทำร้ายจิตใจและร่างกายมาเยอะ บัวจะไม่ยอมทนอีกต่อไป!”
เมียชังพ่วงตำแหน่งเลขาหน้าห้องของมาริครู้ว่าเขาไปเที่ยวคลับบาร์ที่ไหนเป็นประจำ และคืนนี้ก็เช่นกัน
แม่ผัวเชียร์ลูกสะใภ้เอาชนะใจ ดัดนิสัยสันดานเจ้าชู้ของลูกชายตัวดี คุณหญิงนวลนภาจึงสั่งให้คนขับรถพาไปส่งหนูบัวหอมตามผัวเลวกลับบ้านด้วยตัวเอง
รถแวนคันหรูแล่นเข้ามาจอดตรงสถานที่คลับบาร์ สถานที่บันเทิงรื่นรมย์ของคนมีเงิน ร่างแบบบางก้าวลงมาจากรถ มาในชุดเดรสสีชมพูกระโปรงยาวเลยเข่าเล็กน้อย เธอแต่งตัวดูเป็นสาวหวาน จากผมที่เคยมัดรวบตึงเวลาทำงานเป็นเลขาท่านประธานกลับปล่อยผมยาวดัดลอนสีดำลงมากลางหลังขาวโอโม่
เพียงแค่เธอโชว์ใบวีไอพีของมาริคบอกลูกน้องหน้าร้านว่าเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ลูกน้องจึงยอมให้สาวสวยหน้าหวานเข้ามาได้อย่างง่ายดาย
อีกฝั่งโซนVIP มุมมืดอีกด้านหนึ่ง มีสามหนุ่มแก๊งเพื่อนรักสนุก มาริคเครียดเรื่องงานกับเรื่องเมียแต่งจึงพาตัวเองมาระเริงสุขกับสาวๆ ในคลับบาร์เป็นประจำ แต่เกียร์เห็นสาวสวยอ่อนหวานคนหนึ่งอยู่ตรงทางด้านโน้น เขาจำได้แม่นว่าคนนั้นคือ...
“ไอ้ริค นั่นบัวหอม เมียแต่งของมึงไม่ใช่เหรอวะ”
ไอ้เกียร์ถามเพื่อนชายที่กำลังคลอเคลียกับสาวๆ ในคลับบาร์ ชื่อ 'บัวหอม' ทำให้เขาสะดุดชื่อนี้มาก ไม่มีทางที่เมียชังของเขาจะกล้าเข้ามาที่นี่ เพราะเข้ามาแล้วไม่รอดเงื้อมมือจากเสือผู้ชายหื่นกามทุกราย
“บัวหอม นี่เธอกล้ามาก!”
มาริคแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ถึงแม้ว่าจะเห็นอยู่ไกล แต่รูปร่างผอมเพรียว ร่างเล็ก อุ้มง่าย ท่าทางซื่อบื้อแบบนั่น เป็นเมียแต่งเขา แน่นอนว่าสวยขึ้นกว่าเดิมนิดหนึ่ง
“ไอ้ริค กูเพิ่งเห็นเมียแต่งของมึงแต่งตัวสวยหวาน น่าเสียดายน่าจะแต่งเซ็กซี่ โชว์เนื้อหนังนิดหนึ่ง มันจะน่าดูมาก จริงไหมวะไอ้ริค”
เติร์ดรู้ดีว่ามาริคคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเมียชังของมันหรอกมั้ง
“เธอคิดจะลองดีกับฉันใช่ไหม บัวหอม!”
..........
ตลอดเวลาที่เข้ามาคลับบาร์ครั้งแรกสำหรับสาวเรียบร้อย อ่อนหวานของบัวหอม เธอรับรู้ได้ถึงสายตาของเสือหนุ่มมากมายที่หันมาจดจ้องมองมาเรือนร่างขาวเนียนแสนหวานสดใสบริสุทธิ์ราวกับว่าตัวเองเป็นกวางใสซื่อตัวน้อยที่หลงเข้ามาอยู่ในเสือผู้หญิงที่พร้อมจะกระชากพรหมจรรย์ของเธอ
บัวหอมยังไม่เห็นสามีตีทะเบียนตัวเองเลย ไม่รู้ว่าเขาเอาสาวคนอื่นหรือแนนนี่ นางแบบสาวสุดร้ายกาจ มาคลอเคลียนัวเนียกันที่นี่หรือไม่
สายตาหวานเหลือบมองเห็นว่าแนนนี่ คู่ควงคนปัจจุบันของท่านประธานหนุ่มเข้ามาจูบดูดดื่มกับสามีเธอ ใจคนเป็น 'เมียหลวง' เจ็บปวดขึ้นมาทันใด ผู้หญิงคนที่อยู่เคียงข้างกายเขาและได้จูบเขาคงไม่ใช่เธอแน่นอน สำหรับเธอก็เป็นได้แค่ถังขยะ ที่รังเกียจ ขยะแขยงจนไม่กล้าเข้าใกล้
“ฮึก” บัวหอมทนเก็บน้ำตาต่อไปไม่ไหว พลางวิ่งออกไปด้านหลังของคลับบาร์
“ฮึก ฮือ ๆ”
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นทำให้คนที่กำลังจะเดินกลับบ้านต้องหยุดชะงัก ชายหนุ่มจึงออกมาทางด้านหลังผับก็พบว่ามีสาวสวยที่ไหนนั่งชันเข่าก้มหน้าก้มตาร้องไห้อยู่คนเดียว อกหักหรืออย่างไร
“คุณ ทำไมมานั่งร้องไห้คนเดียว คุณมาคนเดียวเหรอครับ หรือว่าอกหัก”
เท่านั้นแหละคนตัวเล็กปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามความรู้สึกเจ็บปวดไม่อยู่
โชคดีที่เขาพกผ้าเช็ดหน้ามาก่อนจะยื่นให้สาวเจ้าน่ารัก ร้องไห้ขี้มูกโป่งอย่างนี้มันไม่สวยเลยนะ แต่รูปร่าง โครงหน้ามันกลับคุ้นๆ ยังไงก็ไม่รู้
“ขอบคุณค่ะคุณ ฉันไม่เป็นไรอะไรแล้วค่ะ”
มือเล็กเช็ดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะหันส่งยิ้มแก่ชายหนุ่มคนนั้น แต่กลับ...
“น้องบัว”
“พี่อาทิตย์”
บัวหอมรีบลุกขึ้นแต่สะดุดรองเท้าส้นสูงตัวเองเกือบจะซวนเซล้มลง แต่มีร่างพี่อาทิตย์รับเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขาได้ทัน
อาทิตย์เผลอสูดดมกลิ่นหอมจากเรือนผมจากรุ่นน้องที่ตัวเองแอบชอบตั้งแต่เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนี้เขาได้ทำงานเป็นหัวหน้าสถาปนิกที่ตัวเองชื่นชอบ เขาเสียใจที่เห็นข่าวแต่งงานของน้องบัวที่เขาแอบชอบมาตลอด แต่ถ้าสามีเธอดูแลไม่ดี และเขี่ยเธอทิ้ง เขาเองก็มีสิทธิ์ที่จะจีบบัวหอมได้เหมือนกัน
สองหนุ่มสาวเผลอสบตาต่อกัน ทำเอาคนบางคนยืนอยู่มุมไกลถึงกับกำมือแน่นด้วยความโกรธ
“ร้องไห้แบบนี้ เขาคงทำร้ายจิตใจบัวอย่างเคยใช่ไหม” เมื่อเขาปล่อยรุ่นน้องที่รักออกมา เขาสังเกตเห็นดวงตาบอบช้ำ ภายในใจน้องบัวก็คงเจ็บช้ำมาก
“เปล่าค่ะ ก็แค่ฝุ่นข้างนอกมันเข้าตานะคะ แล้วเนี่ยพี่อาทิตย์มาคลับเหรอคะ หรือว่าพี่อาทิตย์พาแฟนมาด้วย ไหนล่ะคะแฟนพี่อาทิตย์”
“พี่ไม่มีแฟนหรอก เพราะคนที่พี่รักมาตลอด กลับมีใครบางคนแย่งเอาไปแล้ว แต่พี่จะรอ รอจนกว่าคนคนนั้นจะหย่าขาดเป็นอิสระ พี่จะจีบคนคนนั้นติดให้ได้!”
“พี่อาทิตย์”
บัวหอมรู้ว่าเขาแอบชอบเธอตั้งแต่รู้จักกันรับน้องปีหนึ่ง แต่เธอมีความรู้สึกกับเขาแค่พี่ชายแสนดีคนหนึ่งเท่านั้น
“ว่าแต่การแต่งงานนั้นที่ลงในข่าว จริงเหรอ พี่รู้มาว่าคุณมาริคเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ เป็นคนเจ้าชู้มาก ไม่มีทางที่จะมาลงเอยกับเลขาหน้าห้องที่ไม่มีอะไรดีหรอก เอ่อ พี่หมายถึงไม่เหมือนกับดารา นางแบบที่เขาชอบควงบ่อยๆ พี่ไม่ได้ว่าน้องบัวว่าไม่สวยนะ”
“มันเป็นความเข้าใจผิดค่ะ บัวเองก็ไม่อยากแต่งงานกับคนที่จงเกลียดจงชังบัวหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะผ้าเช็ดหน้าของพี่อาทิตย์”
สีหน้ายิ้มระรื่นของบัวหอมดีขึ้นเมื่อได้พูดคุยกับรุ่นพี่ที่สนิทสนมกันมาก
“ไม่เป็นไร ผ้านั่นพี่ให้ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอเบอร์โทรน้องบัวไหม เผื่อว่าวันไหนพี่คิดถึง อยากคุยกับน้องบัวจะได้โทรหรือส่งไลน์ไปหากัน”
มือหนายื่นโทรศัพท์รุ่นล่าสุดตรงหน้าผู้หญิงที่แอบชอบ
“เอ่อ เดี๋ยวบัวบอกไลน์ของบัวก็ได้ค่ะ บัวเองก็อยากคุยกับพี่อาทิตย์เหมือนกัน”
บัวหอมไม่มีใครคุยด้วย มีแต่พี่อาทิตย์ที่เป็นพี่ทั้งเพื่อนแก่รุ่นน้องคนนี้กำลังจะยื่นโทรศัพท์ตัวเองบอก แต่ทว่า...
“เอาเบอร์ของฉันไปก็ได้ ฉันเป็นสามีของบัวหอม ถ้าคุณอยากจะคุยอะไรกับเมียฉันก็โทรมาหาได้เลย เพราะฉันกับเมียก็เปรียบเสมือนเป็นคนคนเดียวกัน”
“คุณมาริค”
อาทิตย์พอรู้จักสามีตีทะเบียนของน้องบัว มาเจอตัวจริงกลับดูน่าเกรงขามกว่าที่เห็นในรูป เขาชักจะเป็นห่วงบัวหอมแล้วสิ
“พี่ริค”
“กล้าแต่งตัวขึ้นเยอะ มิน่าล่ะมีใครบางคนอยากจะมาแทงข้างหลังฉัน ตลอดเวลาที่ฉันไม่อยู่”
มือหนาคว้าเอวเล็กแนบชิดกับกายแกร่งของท่านประธานหนุ่ม เขาไม่ชอบใจที่มีหนุ่มๆ อย่างอาทิตย์มาใกล้ชิดกับเมียของตน
รู้สึกขัดหูขัดตาที่เห็นเธอยิ้มระรื่นให้กับชายอื่น!
“พี่ริค บัวกับพี่อาทิตย์แค่บังเอิญเจอกันเท่านั้นเอง”
“ดูท่าว่าสามีของน้องบัวจะไม่ค่อยชอบหน้าพี่เท่าไหร่ ถ้างั้นพี่ขอตัวก่อน เอาไว้โอกาสหน้าพี่ค่อยเจอกันใหม่ในฐานะน้องบัวมาคนเดียว ไม่มีคนหวงก้างของที่ไม่ต้องการมาด้วย”
อาทิตย์ยิ้มเย้ยหยันแก่สามีตีทะเบียนของบัวหอม เขาจะรอวันที่มันปล่อยให้เพชรแท้เป็นอิสระ เขาจะรีบคว้าเธอมาเชยชมแน่นอน
“พอผัวไม่อยู่ ก็หน้ายิ้มระรื่นกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ผัวตัวเอง”
หลังจากไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั่นถอยหลังกลับออกไป มาริคปล่อยเอวเล็กออกจากตัวอย่างน่ารังเกียจเหมือนเดิม
“ทีกับพี่ริคควงพาผู้หญิงอื่นๆ มาเย้ยต่อหน้า บัวไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไรเลยนี่ค่ะ ทำไมบัวจะคุยกับพี่อาทิตย์ไม่ได้ หรือว่าพี่ริคเริ่มหึงเมียชังคนนี้แล้ว?”
เธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ ไม่ยอมรับว่าตัวเองหึงหวงเมียแต่งกับชายอื่น
“หึงอะไร ฉันก็แค่ไม่ชอบขี้หน้ามันที่มาเกาะแกะยุ่งกับเมียชาวบ้าน”