เวลาต่อมา
อนาวินกลับมาเคลียร์งานที่บริษัทอยู่หลายวันเหมือนกัน หลังจากที่อะไรเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เขาก็รีบขับรถกลับไปหาลิตาที่ต่างจังหวัดทันที โดยที่ไม่ได้พักผ่อนก่อนเลย เพราะคิดถึงเจ้าตัวน้อย คิดถึงเธอที่อยู่ที่นั่น อยากเจอหน้าเร็วๆ อยากกอดอยากหอม คิดถึงจนบอกไม่ถูกเลย และความคิดถึงก็นำพาให้เขารีบกลับแบบนี้
ตู๊ด~ ตู๊ด~ ตู๊ด~
( ค่ะคุณวิน )
"ฉันกำลังกลับไปนะ น่าจะถึงค่ำๆ หน่อย เพิ่งขับออกมา"
( ทำไมถึงไม่รอมาพรุ่งนี้ล่ะคะ )
"เพราะฉันคิดถึงเธอใจจะขาดแล้วน่ะสิ" เขาตอบกลับไป และก็ได้ยินเสียงถอนหายใจของเธอตอบกลับมาด้วยเช่นกัน
( ถ้าอย่างนั้นก็ขับรถระวังด้วยนะคะ อย่าขับเร็ว )
"ครับผม"
อนาวินทำตามที่เธอบอก เขาไม่ได้ขับรถเร็ว เพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุด้วยเหมือนกัน และก็ขับมาได้เรื่อยๆ จนกระทั่งใกล้จะถึงตัวอำเภอในบ้านของเธอ ซึ่งตอนนี้มันก็ค่ำแล้ว วิสัยทัศน์ในการมองบนถนนก็น้อยลงเช่นกันเน
