เช้าวันต่อมา
ทั้งธนากรและคุณย่าของอนาวินมาเจอกันที่นี่ หลังจากที่รู้ข่าวว่าเขานั้นประสบอุบัติเหตุอาการสาหัสอยู่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ ที่ห้องพักฟื้นของอนาวิน
"คุณท่าน ลิตาต้องขอโทษด้วยนะคะ เป็นเพราะลิตาเอง คุณวินเลยต้องมาเจอเรื่องแบบนี้" เธอพูดจบก็ก้มกราบลงไปบนตักของคุณย่าของอนาวิน เธอรู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องมาประสบอุบัติเหตุแบบนี้ ส่วนนึงเธอก็ผิดด้วย เพราะถ้ายอมกลับไปแต่ทีแรก เขาก็คงไม่ต้องขับรถไปกลับไกลๆ แบบนี้จนตัวเองไม่ได้พักผ่อน
"ทำไมโทษตัวเองล่ะ เธอไม่ได้ผิดสักหน่อยนะ"
"ผิดสิคะลิตาผิด เพราะคุณวินมาหาลิตาเขาเลยเกิดอุบัติเหตุ ถ้าคุณวินไม่มาก็คงไม่ต้องเกิดอุบัติเหตุแบบนี้" เธอยังคงโทษตัวเอง เห็นเขาเจ็บตัวแบบนั้นแล้วมันอดไม่ได้จริงๆ ที่จะโทษตัวเอง
"เธอไม่ผิดนะลิตา เธอไม่ได้ผิด เธอไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ถ้าเธอคิดว่าตัวเองผิด ฉันยกโทษให้นะ แล้วก็เลิกโทษตัวเองได้แล
