วันหยุดแสนสบายที่ควรนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง กลายเป็นวันใช้แรงงานแห่งชาติแทน อังเปาถูกเขื่อนโทรมาปลุกตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าบอกให้เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวและมาที่คณะ เนื่องจากใกล้ไปค่ายแล้วพวกเขาจึงต้องมีการเตรียมตัว
เธอบ่นออดแอดแต่ปลายสายก็ไม่สนใจใช้คำว่ารุ่นพี่ตัดสิทธิ์ขาดในการปฏิเสธของเธอ
“เฮ้อ น่าเบื่อชะมัดเลย”
ริมฝีปากบางขยับบ่น ยืดตัวหลังตรงบิดต้นคอสลัดอาการเมื่อยล้าจากการนอนผิดท่า เหยียดแขนขาบิดขี้เกียจ
มือเรียวหยิบโทรศัพท์เปิดกล่องข้อความของอินทร แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อกล่องข้อความของเธอยังไม่ถูกอีกฝ่ายตอบกลับมา ล่าสุดคือเธอถามเขาว่าหายไปไหน ช่วงสองสามวันนี้เธอไม่เห็นเงาของชายหนุ่มเลยแม้แต่น้อยทั้งที่อยู่ห้องข้างกัน
ติดต่อก็ไม่ได้ ข้อความก็ไม่ตอบ ไปหาที่คณะก็ไม่เจอไม่รู้ว่าหายไปไหนของเขา
ก็อกๆ ก็อกๆ ก็อกๆ
หญิงสาวหูผึ่งรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นไปเปิดประตู แต่เมื่อเห็นคนที่รออยู่แววตาก็ฉายชัดถึงค
