วันต่อมา...
ฉันใช้ให้ขวัญไปซื้อพวกมะม่วงของดองเปรี้ยวๆ มาให้ วันนี้รู้สึกเปรี้ยวปากอยากกินของเปรี้ยวแต่เช้าเลย
พยายามไม่คิดมากเรื่องเมื่อวาน ไม่อยากคิดถึงให้มันเจ็บ แต่บางครั้งอยู่คนเดียวฉันก็อดคิดไม่ได้ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาเจอหมอเดย์ที่นี่
“นี่ค่ะพี่ปลายได้ครบตามที่สั่ง” ขวัญยื่นถุงผลไม้ดองมาให้ฉัน
“ขอบคุณจ้ะ ไปทำงานต่อเถอะ” ฉันรับถุงผลไม้มา
หลังจากที่ขวัญไปทำงานฉันก็ไม่รอช้าจัดการกินพวกมะม่วงดอง มะดันดองจนหมด
“โห! พี่ไม่เปี้ยวบ้างเหรอ” เกอร์ถามขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันกินโดยไม่จิ้มพริกเกลือเลย
“ไม่นะ”
“พรุ่งนี้เดี๋ยวผมซื้อมาให้เยอะๆ เลยถ้าพี่ชอบขนาดนี้” เกอร์พูดจบก็ยิ้มหวานให้ฉัน เด็กคนนี้ช่างเอาอกเอาใจเก่งซะจริงๆ
“ปกติพี่ก็ไม่ชอบกินหรอก คงเป็นเพราะท้องมั้งเลยชอบกิน” ฉันย้ำเรื่องท้องอีกครั้งเพราะไม่อยากให้เกอร์คิดอะไรไปมากกว่านี้
“แล้วนี่พี่ไปฝากครรภ์มาแล้วใช่ไหมครับ”
