ฉันหยุดนิ่งครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆ หันมองทางด้านหลังของตัวเอง ยังไม่ทันจะหันไปมองจู่ๆ แขนก็ถูกกระชาก ครั้งนี้ฉันได้เห็นเจ้าของเสียงกร้าวที่พูดอย่างใกล้ชิด
“หมอเดย์” ฉันตกใจมากที่เห็นเขา นี่แปลว่าแอบตามมาใช่ไหม
“ใครเหรอครับพี่ปลาย” เกอร์มองหน้าฉันกับหมอเดย์สลับกัน
“กูก็เป็นผัวของคนที่มึงกำลังจีบอยู่นี่ไง” หมอเดย์ตอบคำถามของเกอร์อย่างโอ้อวดว่าตัวเองเป็นอะไรกับฉัน
เกอร์ขมวดคิ้วยังคงมองฉันกับหมอเดย์สลับกัน แต่หมอเดย์นี่สิสายตาของเขาเอาเรื่องมาก
“ตามฉันมานี่!!” ฉันดึงหมอเดย์ให้เดินตามมาหลังร้าน
พอมาถึงหลังร้านฉันก็จ้องหน้าเขาเขม็ง แล้วต่อว่า “ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าตามฉันมา”
“ฉันทำตามที่เธอขอไม่ได้หรอกปลาย ฉันต้องมารับผิดชอบลูกกับเมีย” หมอเดย์บอก เขาดูไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลยที่ถูกฉันไล่
“ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น กลับไปซะ!! แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!!” ฉันตวาดออกไปเส
