เฟรย่าTalk
ฉันยืนกอดตัวเองร้องไห้อยู่ที่ป้ายรถเมล์ การกระทำของเขาฉันไม่เชื่อหรอกว่ารัก นอกจากจะดูไม่รักกันแล้ว ยังเหมือนเกลียดกันด้วยซ้ำไป!!
จะจำเอาไว้เลย ว่าฉันจะไม่มองหน้า ไม่โทรหา เจอที่ไหนจะไม่ทัก และจะไม่ไลน์หาเขาอีก!!
ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้
"ขึ้นรถ"
ผ่านไปประมาณ5นาที รถคันเดิมก็จอดอยู่ตรงหน้าฉันอีกครั้งพร้อมคนใจร้ายที่ตากฝนลงมาหาฉัน จับมือจะให้ไปขึ้นรถ
พอได้เห็นเขาใกล้ๆน้ำตาก็ยิ่งไหล ไหนบอกว่า20ปีที่ผ่านมารักฉันไง แล้วทำไมใจร้ายงี้อะ
"เฮียบอกให้ขึ้นรถเฟรย่า"
"เรารู้จักกันด้วยหรอ" ฉันสะบัดมือออก
"เฟรย่าฝนมันฝนไม่หยุดแล้วเนี่ย ไม่หนาวรึไง"
"ถ้าเฮียกลัวเฟรหนาว แล้วเฮียจะขับรถหนีเฟรทำไมอะ"
"เฮียก็มารับแล้วนี่ไง เฟรอย่าพึ่งดื้อได้ไหมเดี๋ยวไม่สบาย"
"เฮียไปเหอะ เฟรจะกลับเอง" ฉันเดินออกไปเรียกแท็กซี่ต่อ
ขับหนีไปแล้วกลับมาทำไมอะ ปล่อยให้ฉันอยู่ตรงนี้ก็ด
