บทที่ 7 เสือสาว 🐯🌹

366 คำ
เหมยลี่ก้าวเดินไปในทันที เขามองเธอก้าวเดินไปราวกับวิ่งจนลับสายตา เขากลับเผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง แล้วเปิดกระเป๋าเสื้อสูทออกมองในกระเป๋าหยิบซิก้าออกมา หลี่เหมิงคนสนิทของเขาใช้กรรไกรมาตัดหัวซิก้า แล้วนำไฟแช็กจุดในทันทีให้หยวนเฉิน แต่ทว่าหยวนเฉินกลับสงสัยว่านายของเขาที่ได้ยิ้มร่าเริงทั้งที่ไม่ได้มีเซ็กส์กับเธอเลย เพราะทุกครั้งที่หยวนเฉินออกมาเที่ยวไนต์คลับหรือเรียกผู้หญิงมาที่บ้านก็ไม่เคยต่ำกว่าสองคน พวกเธอจะมีเซ็กส์กับหยวนเฉินจนถึงเที่ยงของอีกวัน แต่กลับหญิงสาวผู้นี้เขากลับปล่อยไปอย่างหน้าตาเฉย แถมส่งยิ้มให้เธออีกด้วย ทั้งที่เขาไม่เคยยิ้มอย่างผ่อนคลายมาก่อน หรือว่าจะเป็นเพราะคืนนั้นทำให้นายของเขาเปลี่ยนเป็นนละคนกันแน่ “มีอะไรจะถามฉัน” หยวนเฉินเอ่ยถามหลี่เหมิงด้วยน้ำเสียงเรียบ “นายน้อย ทำไมถึงปล่อยเธอไปครับ ทั้งที่เมื่อก่อนนั้น...” หลี่เหมิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแทบจะกลืนคำถามนั้นลงคอ “บ้านเรามีเสือไหม” หยวนเฉินเอ่ยถามหลี่เหมิงด้วยน้ำเสียงเรียบ หลี่เหมิงสงสัยว่าหยวนเฉินนายน้อยของเขาถึงถามว่าบ้านเรามีเสือไหม ทั้งที่หยวนเฉินก็รู้ว่าที่บ้านไม่มีเสือสักตัว แม้ขนาดสัตว์เลี้ยงยังไม่มีเลย “ไม่มีนี่ครับ” หลี่เหมิงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงงุนงงกับคำถามของหยวนเฉินไม่หาย “ฉันแค่อยากเลี้ยงเสือสาวสักตัวน่ะ” หยวนเฉินเอ่ยจบแล้วเดินไปจากตรงนี้ปล่อยให้เหล่าบอดี้การ์ดยืนงวยงงกับเสือสาวที่คุณชายของพวกเขาอยากเลี้ยง แต่ว่าไม่ได้ถามสิ่งใดออกมา ได้แต่เดินตามหยวนเฉินลงลิฟต์และออกจากตึกไปยังลานจอดรถเพื่อกลับบ้าน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม