บทที่ 32 ความรู้สึกแบบนี้เรียกว่าอะไร

2948 คำ

เช้าวันต่อมา... ร่างบางในชุดเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตา ผมลอนถูกมัดรวบไว้ครึ่งหัวพร้อมกับปล่อยปอยผมออกมาเล็กน้อยทรงให้ใบหน้าของเธอนั้นหวานชวนมองมากกว่าเก่า ขณะที่มาเฟียหนุ่มเองก็อยู่ในชุดลำลองสบาย ๆ แบบที่ไอรีนเองก็ไม่ค่อยได้เห็นเขาในชุดนี้มากเท่าไรนัก ฮอลที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวบวกกับทรงผมที่ไม่ได้ถูกเซตทรงเหมือนทุกวันมันยิ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาชวนมองและเป็นคนอีกบุคลิกหนึ่งไปเลย ไอรีนเผลอแอบมองความหล่อเหลานั้นของเขาจนลืมตัวก่อนที่เธอจะได้สติเพราะเสียงของชายหนุ่ม “มองฉันขนาดนี้ กินฉันเข้าไปทั้งตัวเลยดีไหม” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้จริงจังเท่าไรนัก เขาหันไปมองร่างบางที่เมื่อครู่แอบมองเขาไม่หยุด “ไอไม่ได้มองพี่ซะหน่อย” ไอรีนที่ถูกจับได้ก็หน้าร้อนผ่าวไปด้วยความอับอายก่อนที่เธอจะทำเป็นหานู่นหานี่ที่โต๊ะเครื่องแป้งเพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินอายของตัวเอง ฮอลมองอาการข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม