“เจียวจู เจ้าว่าอะไรนะท่านโหวน้อยน่ะหรือที่จะมาขอเข้าเฝ้าท่านอ๋อง”
“ฟังไม่ผิดแน่เจ้าค่ะคุณหนู ท่านโหวน้อยแจ้งเช่นนั้นจริง ๆ ดูเหมือนว่าจะร้อนใจมาก ๆ ด้วยเจ้าค่ะ”
หลีม่านหันไปมองพักตร์ที่แปลกพระทัยของท่านอ๋อง ซึ่งหันมามองหน้านางก่อนที่จะพยักหน้าให้หลีม่าน
“เจ้ารีบพาเขามาพบข้าที่ห้องโถงเล็กเถอะ ข้ากับเหยาเหยาจะไปรอที่นั่น”
“เพคะ หม่อมฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้”
ห้องโถงเล็ก
เจียวจูพูดไม่ผิดเพราะหยวนเสี่ยวผิงที่เร่งร้อนมาเข้าเฝ้าพร้อมกับสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนักทำให้ทั้งสองนึกแปลกใจไม่น้อย เมื่อหยวนเสี่ยวผิงเห็นหน้าฟางหลีม่านก็รีบวิ่งเข้ามา ท่านอ๋องใช้แขนกางออกเพื่อมิให้เขาเข้าใกล้นาง
“ถะ ถวายบังคมท่านอ๋อง ขออภัยที่กระหม่อมมารบกวนแต่เช้าแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องด่วน รอมิได้จึงได้รีบมาขอความช่วยเหลือพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้านั่งก่อนเถอะ มีอะไรก็ค่อย ๆ ว่ากัน”
หยวนเสี่ยวผิงไม่เพียงไม่นั่งเขากลับคุกเข่าลงตร
