วันถัดมา
หลีม่านที่พึ่งอาบน้ำเสร็จแล้วก็เร่งให้เจียวจูทำผมให้ใหม่และสวมเสื้อผ้าแบบทะมัดทะแมงจนเจียวจูเอ่ยถาม
“คุณหนูเหตุใดจึงสวมชุดนี้อีกแล้วเล่าเจ้าคะ ท่านจะไปกับท่านอ๋องด้วยงั้นหรือ”
“ใช่แล้ว คืนนี้ข้าจะไปพร้อมกับท่านอ๋องและพี่ใหญ่เพื่อไปมอบยาถอนพิษ พี่ใหญ่จะนำกำลังออกนอกเมืองไปก่อน พวกข้าจะตามไปทีหลังเพื่อป้องกันมิให้พวกซีเป่ยเล่นไม่ซื่อ”
“แต่ว่า! เหตุใดท่านต้องไปเสี่ยงอันตรายเช่นนั้น เหตุใดไม่ให้ยาไปกับท่านอ๋องเล่าเจ้าคะ คุณหนูเจ้าคะนอกเมืองมันอันตรายแค่คุณชายใหญ่กับท่านอ๋องก็น่าจะควบคุมสถานการณ์ได้นะเจ้าคะ”
“แต่ข้าเป็นผู้ทำยาถอนพิษนี้ขึ้นมา ข้าก็ต้องไปบอกวิธีกินให้เขาทราบจะได้ไม่ว่าพวกเราลับหลังได้อีก”
“แต่ว่า!”
“เจียวจู เหตุใดเจ้าดูร้อนรนมากกว่าข้าเสียอีก เจ้ามีอะไรจะบอกข้าหรือไม่”
“คือว่า…”
หลีม่านหันไปมองสาวใช้คนสนิทที่อยู่กับนางมาตั้งแต่เล็ก ๆ หลีม่านไม่เคยเห็นเจียวจู สา
