“ข้าจะไปกับพี่ใหญ่”
“ได้ เช่นนั้นเจ้าก็นั่งรถม้าไปกับอี้หลง”
หลีม่านจะเดินไปพยุงฟางอี้หลงแต่ท่านอ๋องส่งสัญญาณให้ต้าเป่าพยุงอี้หลงไปที่รถม้าก่อนส่วนเขาดึงนางเอาไว้ หลีม่านหันไปมองเพียงแขนเสื้อที่ถูกเขาจับเอาไว้
“เหตุใดเจ้า…จึงปิดบังเรื่องนี้”
“ท่านอ๋อง หม่อมฉันยังไม่พร้อมจะคุยเรื่องนี้เพคะ”
“เช่นนั้นเจ้านั่งม้ากลับไปกับข้าได้หรือไม่”
“หม่อมฉันจะไปกับ….”
รถม้าเคลื่อนตัวออกไปจากสุสานสกุลตงโดยที่นางยังไม่ทันขึ้นไป ขบวนทหารที่ติดตามท่านอ๋องมาก็เช่นกัน บัดนี้เหลือเพียงแค่นางกับเขาบนเนินเขาที่มีเพียงหลุมศพของท่านตาของนางที่พึ่งฝังเสร็จไปเท่านั้น
“พระองค์ต้องการสิ่งใดอีก”
“หลี่เหยา…ไม่สิ ฟางหลีม่านข้าอยากรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับสกุลตงของท่านตาเจ้า”
ฟางหลีม่านหันไปมองท่านอ๋องที่มองนาง แต่นางจะบอกเขาเช่นไรเพราะนางเองก็ไม่รู้รายละเอียด
“เรื่องนี้พระองค์ไปสอบถามกับผู้ตรวจการของลู่โจวเองเ
